Ölüm Sevinci.... bildim. –laqeydcesine cavab verdim. -O
gün Turaldan eşitdim ki, o qız evlenib. -
Allah xöşbext elesin. -Eger vaxtında o
qıza sevgini açıb deseydin, belke de
indi sen onunla evlenmiş olardın. -Men
ona evlenmek gözü ile baxmırdım. Men sadece onu sevirdim. Heç bir
meqsed güdmeden. -Fakt budur ki, biz
hele de subayıq-Eziz derinden ah
çekdi. -Evlen de. Kim saxlayır seni? -İş
burasındadır ki...-Eziz bir anlıq dayandı:-
O qızdan sonra artıq heç kimi seve bilmirem. Ona baxdım. Ezize. Düz
gözlerinin içine. Ezab vardı. Derin
ezab. Insan heyatı beledir.
Yeniyetmelik heyatında birini sevirsen.
Eger sevgin “xöşbext sonluq”la bitirse,
ne ela! Eger bitmirse, ne facie! Sevgi qalır arxada. Ümidlerinin sındığı şüşe
qapı arxasında. Eziz de sevmişdi. O qızı.
Minlerle qızın içinden adi bir qızı. Ama
bu onun qelbinin qızı idi. Ama alınmadı.
Ayrıldılar. Ve qız xarice ere getdi.
Ezize baxarken o qızı görürem. o qızın Ezize son baxışlarını. Ezizin gözleri o
son baxışda qalmışdı. Eziz hele de
gözlerinde o son görüşü daşıyırdı. Ona
yazığım geldi. Ümumiyyetle, artıq heç
kimi seve bilmeyen insanlara yazığım
gelir. Özüme de yazığım gelir. Çünki men de kimise seve bilmirem. ama
Ezizle ferqimiz budur ki, o, kimise
sevenden sonra kimise seve bilmir,
mense heç kimi sevmeden kimise
seve bilmirem. Herden uşaqlıq,
mekteb, telebelik illerim üçün darıxıram. Men o vaxtlar hele
“ölmemişdim”. Kimese maraq göstere
bilirdim. Kimse menim üçün önem
daşıyırdı. Göresen, men ne vaxt
öldüm? Meger ölmek üçün torpaq
altında olmalısan? Eger duyğularını ve sevmek qabiliyyetini itirmisense,
demeli, sen artıq ölmüsen. Sadece
torpaq altında yox, ayaq üste gezen
ölü... Bilirdim ki, bu cehetden men tek
deyilem. Bu şeherde o qeder “artıq
seve bilmeyen” qelbler vardı ki...Bu şeher o qeder “daxili qanaxmalar”a
şahid olmuşdu ki... 21-ci esr ve
sevgisizlik! Insanların üzünde bu ele
aydın yazılmışdı ki... -Ooo, salam,salam. -
Salam,salam.-Ezizle men ayağa

[1] 2 3 ... 6 >>