etdi? -Hansı? -
Kişinin 50-60 yaşları vardı. Hele de tek
idi. Ve hele de fahişe yanına gedirdi.
Fahişeye pulu verir. Qız onu öpüb
qapıdan çıxır ve kişi ağlamağa başlayır. Növbeti sehnede paltoda kafede
oturur ve divara qıslır. Yanından genc
sevgililer keçir. Ve o hesretle genc
sevgililere baxır... Arada sükut yarandı.
Bir müddet ne men, ne de Şahin
danışmadıq. Bilirdim, Şahin bununla ne demek isteyir. Başa düşürdüm Şahini
en çox ne meyus etmişdi. -Bilirsen?-o,
sükutu pozdu.-Düşünürem ki, bizim
sonumuzdamı bele olacaq? Daha neçe
qucaqlarda unutmaq isteyeceyik
tenhalığımızı? Neçe soyuq qucaqlarda isinmeye çalışacağıq? Bilirsen? ele bil
hemin kino menim üzüme soyuq su
çiledi. Men heç vaxt qocalığım barede
düşünmemişdim. Ele bilirdim, heyatım
ele belece -şen, serbest
münasibetler, qızlarla keçecek. Ama herden ele isteyirem ki, ailem olsun.
Öz ailem. yaşlananda yanında ola
bileceyim ailem... Çevrilib Şahine
baxdım. Gözleri dolmuşdu. Ilk defe idi
ki, onu bele veziyyetde görürdüm.
Keçib, yolun kenarındakı skamyaların birinde eyleşdi. Men de onun yanında
eyleşdim. -Biz qurbanıq, Camal! 21-ci
esrin sevgisizlikden ezab çeken
qurbanları! Atam, anam her defe
mene “ evlen” deyende, onlara deye
bilmirem ki, “ata, ana, men seve bilmirem”. men sevgiye inanmıram.
Aile qurmaq istemirem. Ama men
tenhalığı da sevmirem. heyatımdakı
qadınlar geldi gederdir. Bilirem ki, bir
gün Fidan da gedecek. O, gedecek,
başqa birisi gelecek. Ama bir gün o başqa birisi de çıxıb gedecek. Ve men
o kinodakı yaşlı kişi kimi ancaq
fahişlerle keçirecem günlerimi. Ve
hesretle genc sevgililere baxıb, köks
ötürecem. biz ele zemanenin
insanlarıyıq ki, menevi deyerler ölüb artıq, insanlar heç neden zövq ala
bilmirler. Aileler çox tez ve asanlıqla
dağılır, xeyanet ve yalan reytinq vurur.
Sevgi çoxdan teqaüde çıxıb, hissler
çoxdan “fahişeleşib”. Men bele bir
zemanede yaşamaq istemirem, Camal,istemirem. –o, elleri ile üzünü
tutdu. Ve uşaq kimi hönkür-hönkür
ağlamağa

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>