etdim ki
yanaqlarımdan aşağıya nese axıb sineme düşür. Nese isti ve duzlu...Bir
anlıq 25 illik heyatıma göz gezdirdim.
Ama tekce sevgi terefden. Men nece
de romantik idim. Nece de sevgi dolu
olmuşam. Men nece de ürekden ve
möhkem sevmişem. Ama her defe uğursuzluq. Her defe ümidlerin puça
çıxması... Heyatımın sevgi sehifelerini
vereqledikce ancaq ümidlerin puça
çıxması...Başqa heç ne. göresen,
menmi ümidsiz idim yoxsa sevgi
menden qaçırdı? Niye? axı men heqiqeten sevmek ve sevilmek
isteyirdim. Niye her addımbaşı
uğursuzluq? Niye? Niye sevgiye bu
qeder möhtacken niye
qaçıram ,uzaqlaşıram sevgiden? niye
qelbimi hiss etmirem? niye berk-berk döyünmür evvelki tek? Niye artıq
kimese maraq göstere bilmirem?
niye daşlaşmışam? Niye çevrilmişem
heykele? Allahım, ne olar bir şey ele!
Susma bele! Görmürsenmi nece ezab
çekirem?! mene çox çetindir. Çox çetindir bele yaşamaq. Men sevmek
isteyirem. men heç kimi istemirem,
sadece öz sevgi payımı isteyirem.
Yeni bu qedermi çetindir milyonlarla
insan içinden sadece birini qismetime
yazmaq? Men daş heykel kimi yaşamaq istemirem. Men qelbimi hiss etmek
isteyirem. men nese hiss etmek
isteyirem. men onu isteyirem. tekce
onu. Senin mene reva bildiyin onu...
Ağlayıb, üsyan edib, yalvarıb, dua
edenden sonra ne vaxt yuxuya getdiyimi xatırlamıram. Ama gözlerimi
açanda gördüm ki, ele divandaca qıvrılıb
yatmışam. Özümü ezgin hiss edirdim.
Derhal telefonumdakı saata baxdım. Işe
getmeliydim. Şirkete maraqlı deyil
dünen sen özünü nece hiss edirdin. Vaxtında işde olmalısan. Prinsip bu idi. Yazar:Aynur

<< 1 ... 4 5 [6]