Ve o hiss... o
hiss...o hiss...Adını qoya bilmediyim o
hiss...O hissin adı yoxdur. O bir duyğudur. Doğmalıq duyğusu. Sanki evvel nese
yarımçıq idi, ama indi tamamlandı. Sanki
evvel hisslerim donmuşdu, ama indi
tek-tek buzları eriyirdi. Sanki indiye
qeder yaşadığım bütün duyğular saxta
idi, ama indi keçirdiyim hissleri derinliyine qeder hiss edirdim. Sanki
hiss etmeyin ne olduğunu hele indi
hiss edirdim. Men hele indi derk
edirdim esl hiss ne olan şeymiş.
Gözlerimi açdım. O getmişdi... 8 ***
Etiraf edirem ki, men indiye qeder sevmımişem. sevdiyimi sanmışam,
vurulmuşam, aşiq olmuşam,
öyreşmişem, bağlanmışam, ama
sevmemişem. Esl sevgi duyğusunun ne
demek olduğunu bilmemişem. Etiraf
edirem ki, men indiye qeder yaşamamışam. Boğulmuşam,
sürünmüşem, yaşamağa çalışmışam,
nefes almağa çalışmışam, ama
yaşamamışam. Çünki heç kim mene
indiye qeder esl sevgini
göstermemişdi. Heç kim ve heç ne mene yaşamağın nece gözel bir hiss
olduğunu hiss etdirmemişdi. Sen deme,
indiye qeder yaşadığım sevinc,
xöşbextlik hissleri saxta imiş. Insan
eslini görmeyince, heç vaxt anlamır ki,
yaşadığı hissler, eslinde saxtadır. Men esl hissi yaşadım. Men esl xöşbextliyin
ne demek olduğunu bildim. Bunu
mene o gösterdi. O, gösterdi ki,
haradasa temiz bir dünya var. Haradasa
esl sevgi ve saf hissler var. Onun
dünyasında. Onun olduğu dünyada... Heyatda insanlarla ehatelenirsen:
yaxınlar, tanışlar, iş yoldaşları, aile
üzvlerin, tanış olmayanlar ve s.
insanları tanıyırsan ve zamanla onları
olduğu kimi qebul edib, heyatına daxil
edirsen. ya da onlar senin heyatına daxil olurlar. Bilirsen ki, onların arasında
asanlıqla senden üz çevirecek insanlar
var. Bilirsen ki, onların arasında yalan
danışanlar, qelb qıranlar, laqeyd olanlar,
beyni “çirklenmiş”ler, qelbi
“daşlaşmış”lar da var. Bütün bunlara insanlar deyirler. Bütün bu insanlar bir
kenara. Bir de o var! Kim ki, men onu
heç kimle, heç neyle, heç bir varlıqla,
heç bir mefhumla müqayise etmirem.
o, bir duyğudur

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>