-Bes
beyin? Beyin qelbi idare edir yoxsa
qelb beyni? -Her ikisi de bir-birini
idare edir. Eger beyin çirklidirse, içinde
şübheler, pis düşünceler varsa, demeli qelb de çirklidir. -Beyni nece
temizlemek olar? O, bir anlıq mene
baxdı. Içimde azacıq qısqanclıq yarandı.
O, o qeder saf ve temiz idi ki...Men o
qeder çirkli ve natemiz idim ki... -
Sence men pis insanam? -Niye ele düşünürsen ki? -Bes onda biz
qovuşmamış sen niye öldün? -İçindeki
arzundan xeberin yoxdur? -Hansı?-
teeccüble ona baxdım. -Sen
arzulayırdın ki, senin sevdiyin qız saf ve
temiz olsun, lap uşaq kimi... -Nece yeni? Sen menim arzuma göre tez
öldün? -Yox, elbette ki, ele deyil.
Sadece senin arzun reallaşdı. Axı sen
özün deyirdin ki, “men bu heyata bağlı
deyilem. Bu heyatda heç ne ebedi
deyil.” Sen hemişe ebedi bir şey axtarırdın. Ebedi sevgi isteyirdin. Onun
sözleri qarşısında quruyub qalmışdım. O,
menim arzularımı, niyyetlerimi,
fikirlerimi haradan bilirdi? Sanki kitab
kimi meni asanlıqla oxuyurdu. Eger o,
meni bu qeder çox tanıyırdısa, demeli Allah... -Allah sen hesab etdiyinden de
daha yaxındır sene. Çox uzaq
deyil,Allah senin qelbindedir. Nitqim
qurumuşdu. O, beynimden tezece
keçen fikirleri heç saniye keçmemiş
asanlıqla oxuyurdu. -Men ele bilirdim, Allah menden üz dönderib. -Eger bele
hiss edirsense, demeli birinci sen
Allahdan üz çevirmisen. Allah sen
istediyin müddetce senin yanındadır.
Yadına sal! Sen ne vaxt Allaha
müraciet etmisen ve xeyal qırıqlığına uğramısan? Indiye qeder yaşadığım
çetin anları, etdiyim duaları, Allaha
yalvarışlarımı ve göz yaşlarımı
xatırladım. Doğrudan da, men ne vaxt
Allaha müraciet etmişemse, ondan
yardım istemişemse, hemişe dualarım müsbet netice verib. O, heç vaxt meni
darda qoymayıb. O, heç vaxt ona
inamımı ve ümidlerimi puça
çıxarmayıb. Bes men niye bu qeder
naşükürem? Niye bu qeder “kor”
olmuşam? -İnsanın qanında bu var: naşükür olmaq.-o, yene menim
fikirlerimi menden tez oxudu:-İnsanlar
ın dilinden “Allah” kelmesi

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 9 >>