düşmür.
Ama her kes Allahı derk etmir. Eger
kimese nifret edirsense, Demeli,
Allahı sevmirsen. Eger kiminse qelbini qırırsansa demeli senin ibadetin
saxtadır. Eger nedense
şübhelenirsense, demeli, Allaha da
inanmırsan. Allahı derk etmek lazımdır.
Çünki derk edenden sonra onu
sevmemek mümkün deyil. Sevdikden sonra ise onun yolu ile getmek –itaet
etmek, bu eslinde qul olmaq deyil,
sadece Sevginin yolu ile getmekdir. O,
Allahdan danışarken gözleri ele
parıldayırdı ki, menim içimde nelerse
baş verirdi. hiss edirdim ki, nelerse baş verir. Ama ne? -Sence, men yaxşı
insanam? -Bundan daha da yaxşı ola
bilersen. -Yaxşı insanlar tez ölür, he? -
Niye ele düşünürsen ki? -Ne bilim. Ele
deyirler. Deyirler, yaxşı insanlar tez
ölür. Men yaxşı insan olmaq isteyirem... 10 *** Qapı açılanda ne deyeceyimi,
söze nece başlayacağımı bilmirdim.
Men kilometrlerle yol qet etmişdim.
Yorğun idim ve geliş sebebimi heç
özüm de bilmirdim. Men sadece onun
haqda daha çox melumat toplamaq isteyirdim. Qarşımda bir qadın
dayanmışdı ve men danışmaq
evezine diqqetle ona baxırdım. onun
üz cizgilerine. Onun üz cizgilerinde
Sevince aid nese tapmaq isteyirdim.
Nese. adi bir nese...Oxşayırdı. en çox da gözleri ve ağız quruluşu..Bu, odur.
Sevincin anası! -Salam, xanım. Heç
bilmirem nece deyim.-men
gülümsedim. -Sen Camalsan? -He.-
yerimde donub qaldım. Bu qadın
menim adımı haradan bilir? -Keçin içeri. Içeri keçdim. Mene qonaq otağındakı
divanda yer gösterdi. Eyleşdim. -Şeyy...-
ellerimi bir-birine ovuşdurdum. -
Bilirem, bura niye gelmisiniz.-sakit ve
temkinli danışırdı. Gözlerinde heç vaxt
itmeyecek, sanki ebedi hekk olmuş keder vardı. -Dünen o, yuxuma
gelmişdi.-bir anlıq susdu. Yeqin,
ağlamamaq üçün özüne toxtaqlıq
vermeye çalışırdı: -Çoxdandır yuxuma
gelmirdi. Darıxmışıdım onunçün.-bu
defe qeyri-ixtiyari gözleri yaşardı.- Menim melek qızım...Dedi ki, sabah
sene qonaq gelecek. Adı Camaldır.
Dedi ona menim haqda danışarsan....B
ilmirem, siz kisiniz, qızımı

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>