Deyesen, bu men idim. Uşaq kimi
hönkür-hönkür ağlayan men idim. 25
yaşında 13 yaşlı uşağa vurulan men.
onu bütün ruhu ile seven men. ona
qovuşmağın arzusu ile heyata tab
getire bilmeyen men. Menim Sevincim. Menim saf uşaqsı sevgilim.
Menim bütün varlığım. Menim
möcüzem. Üreyim ağrayır. Ruhum
sızıldayır. Canım yanır. Men onu
isteyirem. men indi ele isteyirem ki,
o, yanımda olsun. Onu qucaqlayım. Onun nurundan zerre qeder de olsa
qidalanmaq isteyirem. -Oğlum, siz
yaxşısınız?-çiyinimde qadının elini hiss
etdim. Ayağa qalxdım. Üstümü
silkeledim. Qeyri-ixtiyari qadını
qucaqladım. O, menim möcüzemi dünyaya getirmişdi. Onun nece
böyüdüyüne şahid olmuşdu. Şahid
olmuşdu ki, menim möcüzem nece
yatır, nece durur, nece yemek
yeyir,nece derslerini hazılayır, nece
televizora baxır, nece musiqiye qulaq asır. Menim gözümde o, dünyanın en
xöşbext qadını idi. Çünki o, menim
möcüzemi dünyaya getirmişdi. -Her
şeye göre teşekkür edirem. -Men ne
etdim ki?-qadın teeccüble soruşdu. -
Daha ne edeceksiniz ki? Bir möcüze dünyaya getirmisiniz. Möcüzeleri
dünyaya getirmek her adama nesib
olmur... 11 *** Ehtirasın pik
nöqtesi...Toxunuşlar,öpüşler, ehtiras.
Vessalam. O, asta hereketlerle
paltarını geyinir. Mense hiss edirem ki, o, indi meni çox qıcıqlandırır. Gözaltı ona
baxıram. O gözeldir. Heddinden artıq
gözeldir. Bedeninde heç bir qüsur
yoxdur. Ama indi o, meni qıcıqlandırır.
Sebirsizlikle onun paltarını geyinmesini
ve çıxıb getmesini gözleyirem. O getdikden sonra vanna qebul etmeyi
düşünürem. O ise asta hereketlerle,
dodağının altında musiqi mızıldanaraq
geyinir. Onun astagelliyi menim
eseblerimi tarıma çekir. Darıxıram.
Üreyim sıxılmağa başlayır. O, her halından xöşbext görünür. Mense ona
sadece “fiziki telebatımın
ödenilmesi” vasitesi kimi baxıram. Her
şey bitdi. O, indi getmelidir. Onu
görmek istemirem. Eslinde ise meni
qıcıqlandıran o deyil, özümem. Özümden iyrenirem. O, menim
köyneyimi geyinmek isteyende,
istemeden kobud şekilde soruşdum:

[1] 2 3 ... 6 >>