Salam Sen! Necesen?
Bilirem darixmirsan mensiz….
Burda sensizlikdi,
Mende darixmiram sensiz…
Oyreshmishem yoxluguna,
Icimde qorxu bele yaranib
Itirerem birden sensizliyi,
Sene alishmaq yorar meni…
Darixaram sensizlik ucun
Alma sensizliyini menden.
Men sensizliyi sevirem artiq,
Sen gecikdin gelme artiq,
Get uzaqlara
Evvelden getmey istediyin yere,
Senin xoshbextliyin ordadi yeqin,
Seni menden cox seven var belkede
Get sevginin arxasiyla
Menim kimi sehv etme…
Men seni gozledim,
Isteyirdim bilim
Sevgimde gelir mene
Ama gelmedi,
Uzaqashdi uzaqlaha bildiyi qeder,
Arxasinada baxmadan,
Arxanada baxmadan…
Yene baxma
Istemirem gozlerinin derinliyinde itmeyi,
Qirilan umudumun geri donmesi
Meni oldurer bir daha,
Sen oldurduyun kimi…
Meni ‘ozume’ defn etmishem…
Sesim cixmir “qebirden”,
Ozum ozumle danishiram sadece
Gulduyum sehnelern arxasinda
Sensizliyden aglayan gozlerim var.
Aldgim nefesi deri derin cekirem icime.
Her nefesde senin qoxunu axtariram…
Axtara axtara daha cox itirem sanki
Her itirdiyim ‘sen’ler meni senisizliye baglayir
Bu defe sehvimi tekrar etmeycem,
Mende gedecem sensizliye teref…
Sensizlik menim “qebirde” bitecek,
Bizi ziyarete gelmesende…
Yazdigim mektublar
Dolub onsuzda heyatima
Bogur meni..,
Hec ozumde bilmirem
Niye bu qeder sen sen dediyimi.
Unutdummu seni..
Yoxsa unutmaqmi istiyirem,
Ya ozumumu unutsam?..,
Belkede unutmusham…
Unutmali oldugum unvanlari ,
Dahada ezberleyirem deyesen…
Senden sorushmaq isdediyim o sualar
Birde oz suallarim ozume qaranliq qalib,
Bir cvbim var ozume
Eger unutdunmu seni sorushsam menden…
Bilmirem…..