teslim etmek mene yaraşarmı? Vallahi, men bunu etmeyeceyem”.
İbn Ziyad elindeki ağacla Haninin üzüne vurdu ve onun üzgözünü al-qana boyadı, sonra da onu zindana atdırdı.

Muslim ibn Eqilin qetli

Muslim ibn Eqil Haninin ele keçdiyinden xeber tutduqda beyet eden adamların hamısını bir yere topladı. Bu minvalla kufelilerden dörd min nefer onun etrafına toplaşdı. Muslim dörd minlik ordu ile ibn Ziyadın qesrine yaxınlaşdı ve onu mühasireye aldı. Bundan xeber tutan Ubeydullah ibn Ziyad kufelilerin ziyalılarını onların qarşısına çıxartdı. Ziyalılar onları Şam ordusu ile qorxutmağa başladılar, üstelik şirniklendirdiler de. Hetta beyet edenlerin qadınları da meseleye müdaxile edib Muslimden uzaq durmağı onlara nesihet edirdiler. Bu tehdidlerden ve vedlerden sonra camaat Muslimin etrafından dağılışıb getmeye başladı ve axırda onun yanında cemi üç yüz nefer adam qaldı. Günbatana yaxın ise artıq Muslim ibn Eqil tek qalmışdı. Bundan sonra Muslim ibn Eqil bir qadının evinde sığınacaq tapdı. Qadının oğlu Muhemmed ibn Eşesin mövlası idi. Odur ki, derhal gedib onun yerini Muhemmede xeber verdi. Muhemmed de öz növbesinde bunu ibn Ziyada bildirdi. İbn Ziyad da öz adamlarını onun dalınca gönderdi. İbn Ziyadın adamları Muslimi tutub aparanda o ağlamağa başladı. İbn Ziyadın adamları ona: “Senin kimi adam gerek ağlamasın”- deyende, Muslim dedi: “Vallahi, men özüme göre ağlamıram. Men Kufeye üz tutmuş Hüseyne ve onun ehli-beytine göre ağlayıram”. Bunu deyenden sonra Muslim Muhemmed ibn Eşesden Hüseyne mektub göndermek üçün izn istedi. Muhemmed de İyas ibn Abbası yanına çağırıb Muslimin mektubunu Hüseyne çatdırmağı ona tapşırdı. Mektubda deyilirdi:
– (Ya Hüseyn!) Ailenle birge geri qayıt! Qoy kufeliler seni aldatmasın! Çünki onlar sene de, mene de yalan söylemişler. Yalançının ise qeti qerarı ola bilmez!”
Bundan sonra Muslimi ibn Ziyadın yanına getirdiler ve ibn Ziyad ona: “Men seni edam edeceyem”- dedi.
Muslim dedi: “Ele ise izn ver yaxınlarıma vesiyyet edim.”
İbn Ziyad ona izn

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 9 >>