vuruşacaqlarını bildirdiler.
İbn Ziyadın serkerdelerinden olan Hur ibn Yezid Şimrin etirazından xeber tutduqda dedi: “Axı, niye bunların teklifini qebul etmirsiniz?! Vallahi ki, eger türkler ve ya deylemler size bele bir teklif etseydiler, çaresiz qalıb onu qebul ederdiniz.”
Onlar Hurrun sözlerine mehel qoymayıb Hüseynden ibn Ziyadın hakimiyyetine boyun eymeyi teleb etdiler. Onda Hur atını sürüb Hüseynin ve onun terefdarlarının yanına geldi. Hamı onun onlarla vuruşacağını güman edirdi. Lakin Hur onlara yaxınlaşdıqda qalxanını tersine çevirib onlara salam verdi ve eks hucuma keçib ibn Ziyadın adamları ile döyüşmeye başladı. Hur onlardan iki neferi öldürdükden sonra özü de şehid oldu. Allah ona rehmet elesin!
Bu döyüşde Hüseynin terefdarlarının hamısı onu müdafie ederek şehid oldu. Axırda imam Hüseyn tek qaldı. Bu yaşında o çox şücaetle vuruşurdu. Lakin çoxluq ona qalib geldi. Kufelilerden her kes isteyirdi ki, onu başqa birisi qetle yetirsin, heç kes cüret edib Peyğemberin nevesine yaxınlaşmırdı. Nehayet, Şimr bağırdı: “Vay sizin halınıza! Ne gözleyirsiniz?!”
Onda Sinan ibn Enes en-Nexei elindeki nizeni evvelce Hüseynin boğazına, sonra da köksüne sancdı. Hüseyn yere yıxıldıqdan sonra onlar onu ehateye alıb qanına qeltan etdiler ve başını bedeninden ayırdılar. Sonra onun başını ibn Ziyada gönderdiler.
Onları hicretin 61-ci ilinde, aşura günü (Meherrem ayının 10-u) cüme günü qetle yetirdiler. Hüseyn elli altı yaşında şehid oldu. Hüseynle birge bu döyüşde yetmiş iki nefer de şehid oldu. Ömer ibn Sedin destesinden ise seksen sekkiz nefer öldürüldü. Hüseyn şehid olduqdan sonra Ömer ibn Sed onların qadınlarına ve uşaqlarına toxunmamağı, onlarla gözel reftar etmeyi buyurdu ve onları ibn Ziyadın yanına gönderdi. İbn Ziyad da qadınlara ve uşaqlara yemek ve geyim, üstelik qalmağa yer vermeyi emr etdi.
Heç şübhesiz ki, Hüseyni ve onun terefdarlarını qetle yetirenlerin hamısı ziyana uğramış ve Allahın qezebine düçar olmuşlar. Hüseyn ve onunla birlikde vuruşanlar ise

<< 1 ... 6 7 [8] 9 >>