İslam dini talağa (boşanmaya) icaze verir, bununla yanaşı, talaq üçün bir neçe çetinleşdirici şert ireli sürür.

Bu şertler tereflerin telesik qerar vermesini engelleyir, onların derinden düşünüb-daşınmalarına imkan yaradır, talağı asan ve rahat bir addım saymağa mane olur. Bu meqalede talağın ferdi ve ictimai ziyanları araşdırılacaq. Niye İslam talaq meselesinde bu cür mövqe nümayiş etdirir? Talağın menevi-psixoloji, sosial-iqtisadi fesadları heqiqeten güclüdürmü?

Talaq (boşanma) cemiyyetin ve dövletin kiçik modeli olan bir qurumun (ailenin) süqutu, isti aile ocağının sönmesi demekdir. Talaq iki nefer arasında bir zamanlar mövcud olmuş sevgi qığılcımlarının mehv olması demekdir. Boşanmış insanlar her ne qeder özlerini peşman olmuş kimi göstermeseler de, başlarını dik tutmağa çalışsalar da, bu ağır hadisenin pixoloji zerbesini öz ruhiyyelerinde uzun müddet gezdirirler. Evlilik heyatının xatireleri her zaman onları teqib edir ve yeni heyata uyğunlaşmalarına mane olur.

Menevi-pixoloji meqamlardan elave, talağın ciddi sosial fesadları da vardır. Boşanmış şexslerin aileleri, yaxınları ekser hallarda bir-biri ile ebedi düşmene çevrilirler. Bezen hetta bu zeminde qan da tökülür. Talaq boşanmış kişini maddi menada da teqib edir. Boşanma zamanı emlak ve ev bölgüsü, aliment kimi hallar kişinin ikinci evliliyine maneçilik yaradır ve söz-söhbetlere sebeb olur.

Boşanmadan en çox eziyyet çekenler ise elbette ki, uşaqlardır. Valideynlerin birini itiren, daha sonra ögey ana ve ya ögey ata qayğısına möhtac qalan uşaq bezen bütün ömrü boyu bu psixoloji sarsıntını özü ile daşıyır. Bir çox hallarda aile rahatlığını itiren, kasıblıq, nezaretsizlik şeraitinde boya-başa çatan, bezen ise hetta uşaq evine atılan bu “qurban”lar cemiyyetden narazılıq, nifret duyğusu ile böyüyürler. Normal aile terbiyesi, valideyn qayğısı görmedikleri üçün, elece de öz bedbextliklerinin kökünü etrafda axtardıqları üçün onlarda başqalarına qarşı paxıllıq ve ziyankarlıq hissleri qabarıq şekilde

[1] 2 >>