tezahür edir. Cemiyyetden inciklik, xoşbext ailelere qarşı hesed onları bir çox hallarda cinayet girdabına da sürükleyir. Tesadüfi deyil ki, mehkeme araşdırmaları zamanı cinayetkarların ekseriyyetinin uşaq iken valideynlerinin ayrılmış olması aşkara çıxır.

Uşağın normal terbiye ala bilmesi üçün sağlam aileye böyük ehtiyac vardır. Heç bir mühit aileni evez ede bilmez. Elece de, heç bir terbiyeçi, müellim ve ya ögey ata-ana doğma valideyni evezleye bilmez. Boşanmış ailelerde böyüyen uşaqlar kiçik yaşlardan psixoloji sarsıntı keçirir, özüne qapanır, menevi böhran ve kompleksle böyüyürler. Lazım olan nevaziş ve qayğını vaxtında ala bilmedikleri üçün çox zaman kobud, merhemetsiz, daxili müvazinetsiz olurlar.

Ele bu sebebler üzünden hedislerde deyilir ki, Allahın en çox beyenmediyi (qezeblendiyi) halal emel talaqdır. İmam Cefer Sadiqden (e) revayet edilen bir hedisde ise buyurulur: “Evlenin, talaq vermeyin (boşanmayın). Heqiqeten, talaq Allahın erşini titreder”. Bir gün bir nefer Peyğemberin hüzuruna geldi. Peyğember onun aile veziyyeti ile maraqlandı. Adam cavab verdi ki, arvadını boşayıb. Peyğember soruşdu ki, her hansı ciddi sebeb (günah) olmadan boşamısan, yoxsa qadının günahı var idi? Adam cavab verdi ki, heç bir günah olmadan arvadıma talaq verdim. Bir müddet sonra hemin adam başqa bir qadınla evlendi ve bu barede Peyğembere xeber verdi. Daha sonra o qadını da boşadı. Peyğember yene talağın her hansı ciddi sebeb üzündenmi baş verdiyini soruşanda o adam dedi ki, heç bir günah olmadan bu addımı atdım. O adam üçüncü defe de evlenib Peyğemberi melumatlandırdı. Nehayet, bu defe de arvadını boşadı. Yene bu hereketin heç bir ciddi sebeb üzünden olmadığı aşkara çıxdı. Bu defe Peyğemberimiz narazılığını gizletmyib buyurdu: “İzzet ve celal sahibi olan Allah tez-tez evlenib-boşanan her kişi ve qadına qezeblener (ve ya lenet eder)” (El-Kafi, VI, 54).

<< 1 [2]