keçirmesinden sonra
daha güclü tezyiqlere meruz qalmalarına
baxmayaraq varlıqlarını davam etdire bilmişler.
Zaman-zaman Osmanlılara qarsı üsyan
etmelerine reğmen II Ebdulhemid onları resmi
olaraq bir mezheb kimi qebul etmişdi. Bu gün
Suriyanın müxtelif bölgelerde - Hatay, Tarsus,
Adana, Firat boyları ve Livanda geniş şekilde
yayılmış olan nüseyrilerin sayı tekce Suriyada
5 milyon civarındadır [2]
Nusayriler teriqet kimi dörd qola ayrılmışlar:
Heyderiyye, Simaliyye (ve ya Semsiyye)
Kilaziyye (ve ya Kameriyye) ve Gaybiyye
teriqetleri.
Etiqadı fikirlerine göre, qismen İslamdan
qaynaqlanmış olsalar da, esasen batini
şerhlere söykenen ve hetta zaman-zaman
Xristian medeniyyetinin tesirindedirler.
Nusayrilerin dini düşüncelerinin temelini Hz.
Elinin ilahileşdırılması teşkil edir. Bu teriqetin
bütün qollarına göre, Eli ibn-Ebutalib (IV islam
xelifesi) Tanrıdır. Uca Allah üçün sayılan sifet
ve xüsusiyyetler Hz. Eli üçün sayılmalıdır. O,
nurun nurudur, ilahi şexs etibarile gizlidir. O
menadır. Görünüşce imam olmasına
baxmayaraq, batini cehetiyle O, Allahdır. Buna
göre onların Şehadet sözü "Men Eliden başqa
İlah olmadığıma şehadet ederem"
formasındadır. Bu anlayışa göre Eli, tanrıdır.
Öz ruhundan Mehemmedi, O da Salmanı
Farasısı yaratmışdır. Eli "mena", Mehemmed
"ad", Salman ise "reb"dir. Bu üçlk A(aya), M
(Mim) ve S (Sin) simvollarıyla ifade edilir. Bu
üçlü simvollaşdırma sistemi Süleyman Hasbi
terefinden Xristianlıqdakı "ata-oğul-müqeddes
ruh" sistemiyle açıqlanar. Ayrıca Salmandan
sonra beş dene de Eytam vardır ki, bunlar:
Mikdad bin el-Esvad (Tebiet hadiseleri ve
zelzeleni heyata keçiren), Ebu Zerril-Gifari
(Uldizlarin hereketini idare eden), Abdullah
bin- Rifaha (Canlıların heyatlarıyla meşğul
olan), Osman bin- Mazmun (Ruzi ve
xesteliklerle meşğul olan) ve Qember bin-
Qaban et-Dövrü (Ruhları cesedlere qaytaran).
Bu beş eytam, eyni zamanda beş böyük
ulduzdur.
Heyderiyye teriqetine göre Eli, göydedir. Güneş
Mehemmedi, ay da

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>