Haqqe
(33) «Çünki o, böyük olan Allaha (dünyada) inanmırdı». (34) «Ve heç vaxt (özünü ve başqalarını) feqire ve ehtiyacı olana yemek vermeye reğbetlendirmirdi».
Mearic
(23) O kesler ki, namazlarında davamlı ve möhkemdirler. (24) O kesler ki, onların mallarında melum (müeyyen) bir haqq vardır (vacib ve müsteheb zekatlar ve Allah yolunda olan diger xercler kimi). (25) Dilenen ve (dünya malından) mehrum olan kimseler üçün. (26) O kesler ki, (eqide ve emelde) ceza gününü tesdiq ederler. (27) O kesler ki, öz Rebbinin ezabından qorxarlar.
Fecr
(16) Amma ne zaman onu imtahan edib ruzisini azaltsa, «Rebbim meni alçaltdı»-deyer. (17) Bele deyildir. (Güman edirsiniz ki, nemetin çoxluğu emelde azadlıq vermekdir, onun azlığı alçaldılmaq. Hem gümanınız yalnışdır. Hem de). Eslinde siz yetime ehtiram göstermirsiniz. (18) Bir – birinizi yoxsulları yedirtmeye reğbetlendirmirsiniz. (19) Ve öz mirasınızı başqalarının mirası ile birge yeyirsiniz. (Her bir mirası dünyadan geden şexs (hemin malı) halal ve haram(ına varmadan) toplamış olsa bele menimseyirsiniz). (20) Ve (dünya) malı(nı) lap çox sevirsiniz. (21) Bele deyildir (sizin güman etdiyiniz kimi deyil). Bu yer(in yükseklikleri) ardıcıl bir–birine çırpılıb parça–parça olacağı (ve yer saf ve dümdüz şekle düşeceyi) zaman (22) Rebbinin (tekid etdiyi emri ve celalının, mütleq hakimiyyetinin tecellisi) yetişeceyi ve melekler (Mehşer sehnesine enib) sef-sef geleceyi (23) Ve Cehennemin (yaxına) getirileceyi gün-mehz o gün insan (tovhid heqiqetlerini, yaradılış ve şeriet meqsedlerini) xatırlayar, amma bu xatırlamaqdan ona ne (fayda)?! (24) O: «Kaş ki, men öz (ebedi) heyatım üçün evvelceden (yaxşı emeller) göndermiş olaydım!»-deyer.

Maun
Bağışlayan ve mehriban Allahın adı ile. (1) (Ya Peyğember!) Allahın dinini ve ceza gününü yalan hesab edeni gördünmü? (2) Beli, o, hemin o kesdir ki, yetimi hiddetle qovar. (3) Ve (heç kimi) yoxsulları yedirtmeye reğbetlendirmez. (4) Vay halına o namaz qılanların

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 32 >>