gününe, meleklere, (semavi) kitaba ve peyğemberlere iman getiren (başlanğıc ve meada, hemçinin bu ikisinin arasında olan etiqadi esaslara iman getiren), elecede de öz malını,çox sevmesine (ve ona ehtiyacı olmasına) baxmayaraq Allah eşqine qohumlarına, yetimlere, yoxsullara, yolda qalanlara, dilençilere ve qullar(ın azad olunmasın)a veren, namaz qılan, zekat veren, ehd-peyman bağlayan zaman öz ehdine vefalı olanlar, (mexsusen) maddi çetinlikde, cismi zererlerde ve cihad zamanı sebirli olan kes(in iman ve emeli)dir. Onlardır doğru danışanlar ve onlardır teqvalılar! (Ümumiyyetle yaxşılıq üç cehetden-etiqad, emel ve exlaqdan ibaretdir.) (215) Senden (Allah yolunda) ne xerclemelerini soruşurlar, de: «(Malın növü mühüm deyil, mühüm odur ki,) xerclediyiniz mal ata, ana, yaxınlar, yetimler, yoxsullar ve yolda qalmışlar üçün olsun. Şübhesiz Allah etdiyiniz her bir yaxşı işi bilir. (245) Kim Allaha gözel bir borc vermeye hazırdır ki, Allah (da) onu (qaytararken) onun üçün neçe qat artırsın? (Ruzini) azaldan da, çoxaldan da Allahdır. Ona teref qaytarılacaqsınız. (254) Ey iman getirenler, ne alış-verişin ve ne de dostluq ve şefaetin olmayacağı gün gelmemişden qabaq size ruzi olaraq verdiklerimizden (Allah yolunda) xercleyin. Kafirlerdir zalımlar! (261) Mallarını Allah yolunda xercleyenlerin (bu xerclerinin) misalı yeddi sünbül cücerden ve sünbüllerinin her birinde yüz (eded) den olan toxum kimidir. (Demeli Allah yolunda serf edilen her bir şeyin yeddi yüz qat mükafatı vardır.) Allah istediyi (ve hikmetinin teleb etdiyi) şexs üçün neçe qat artırır. Allah geniş (vücud, qüdret ve rehmet sahibi) ve bilendir. (262) Mallarını Allah yolunda xercleyib, sonra etdikleri xercin arxasınca minnet qoymayan ve eziyyet etmeyenlerin (dil yarası vurmayanların) Rebbi yanında özlerine layiq mükafatları vardır. (O dünyada da) onlar üçün ne bir qorxu var ve ne de qemgin olarlar. (263) Xoş bir söz ve (dilençilerin israr ve kobudluqlarını) bağışlamaq, arxasınca eziyyet olan sedeqeden daha

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 32 >>