hesab
ederdim.
Menim sene olan
ehtirasım deyişmez
qalmışdı, ancaq
uşaqlığımın bitmesi ile
bu daha da alovlu
olmuşdu.
Ve o vaxt senin qapının
zengini basan qızın başa
düşmediyi indi menim
üçün arzuya çevrilmişdi:
özümü hediyye etmek,
sene teslim olmaq…
Etrafımdakılar meni
kobud hesab edirdiler,
vehşi adlandırırdılar, men
ise dişlerimi sıxaraq
sirrimi gizleyirdim. Ancaq
men qerarımı vermişdim.
Menim bütün
düşüncelerim ve
cehdlerim yalnız bir yere
ünvanlanmışdı: geriye,
Vyanaya, senin yanına.

<< 1 2 [3]