burda,
bu qaranlıqda, senin
yanında kim idim?
Ehtirasla seven qızcığaz,
senin uşağının anası,
yoxsa restorandan olan
yad qadın? Ah, hemin
gece her şey ele tanış,
ancaq eyni zamanda ele
yeni idi ki! Ve men dua
edirdim ki, bu gecenin
sonu olmasın.
Ancaq seher açıldı; biz
gec oyandıq ve sen meni
qelyanaltı elemeye
çağırdın.
Biz çay içdik ve söhbet
eledik. Sen yene de
menimle sade ve
ürekden, ciddi suallarsız
ve az da olsa maraqsız
danışırdın.
Sen soruşmadın, men
kimem, harda yaşayıram;
men senin üçün ancaq
tesadüfi macera ve
havada yoxa çıxan tüstü
kimi yaddaşdan silinen
deqiqelik biri idim.
Sen mene dedin ki, Şimali
Afrikaya böyük bir
seyahete hazırlaşırsan ve
bu texminen 2 – 3 ay
çekecek; men qorxudan
esdim, sevinc kederle
evez olundu, qulağımda
seslenirdi ki: “Vessalam,
her şey keçdi ve bitdi!”.
İstedim senin ayaqlarına
yıxılam ve qışqıram:
“Meni de özünle apar,
onda sen axır ki, axır ki
meni tanıyacaqsan.”
Ancaq men ele
yöndemsiz, kiçik qelbli,
sene ele qul tek sadiq
idim ki! Men ancaq
dedim:
– Teessüf. Sen
gülümseyerek mene
baxdın:
– Doğurdan,
teessüflenirsen?
Bu an men dözmedim.
Ayağa qalxdım ve uzun,
sert baxışla sene baxdım.
Sonra dedim:
– Menim sevdiyim adam
da hemişe gedirdi.
Sene baxdım, düz
gözlerinin içine baxdım.
“İndi, indi o meni
tanıyacaq!”Men qorxudan
ve ümidden eserek
gözleyirdim. Ancaq sen
mene gülümsedin ve
sakitleşdirmek üçün
dedin:
– Seyahetden hemişe
qayıdırlar axı.
– He, – men cavab
verdim, – qayıdırlar,
ancaq unudaraq.
Belke de menim
tonumda ele qeyri – adi
nese seslendi ki, indi de
sen qalxdın ve mene
teeccüblü ve isti qayğı ile
baxdın. Ellerini çiynime
qoydun.
– Yaxşı şeyler heç vaxt
unudulmur, seni men heç
vaxt unutmayacam –
dedin ve baxışlarını
gözlerimin lap derinliyine
yükledin, sanki menim
obrazımı yaddaşında
saxlamaq isteyirdin.
Ve bütün varlığıma temas
eden bu axtarıcı baxışı
hiss ederek düşündüm ki,
axır ki, senin gözünden
perde qalxacaq. “O

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>