boyu seni
gözleyen, ancaq yene de
cağırmadığın qadının
mektubunu alacaqsan.
Belke de, belke de, sen
onda meni çağıracaqsan
ve men ilk defe sene
sedaqetimi pozacam:
seni qebirden
eşitmeyecem.
Sene ne şekil, ne de
xatire qoymayacam, nece
ki, sen mene heç ne
saxlamamısan; heç vaxt
meni tanımayacaqsan,
heç vaxt. Heyatda menim
taleyim bele idi, qoy
ölenden sonra da bele
olsun.
Men seni son saatıma
çağırmıram, gedirem ve
sen menim ne adımı, ne
de üzümü
tanımayacaqsan. Men
rahat ölürem, çünki sen
bunu uzaqdan hiss
elemirsen.
Eger menim ölümüm
sene eziyyet verseydi,
men heç vaxt öle
bilmezdim.
Daha yaza bilmirem…
başımda ağırlıq var…
bütün bedenim agrıyır,
qızdırmam var… deyesen,
indi uzanmalı olacam. Ola
bilsin ki, tezlikle her şey
bitecek, ola bilsin ki, heç
olmasa bu defe taleyin
mene yazığı gelecek ve
men körpemi nece
apardıqlarını
görmeyecem… Men daha
yaza bilmirem… Elvida,
sevgilim, elvida, sene
minnetdaram. Heç neye
baxmayaraq, ne
olmuşdusa gözel
olmuşdu… men sene son
nefesime qeder
minnetdar olacam.
Özümü yaxşı hiss edirem,
– sene her şeyi dedim,
sen indi bilirsen, yox, sen
ancaq texmin eleyirsen
menim seni nece
möhkem sevdiyimi ve
eyni zamanda da menim
bu sevgim senin üçün
yük olmur. Sen menim
üçün darıxmayacaqsan –
bu meni sakitleşdirir.
Senin gözel, işıqlı
heyatında heç ne
deyişilmeyecek… men öz
ölümümle onu
qaranlıqlaşdırmayacam…
bu meni sakitleşdirir,
sevgilim. Ancaq kim… kim
sene doğum gününde ağ
qızılgüller gönderecek?
Ah, vaza boş qalacaq!
Sevgilim, qulaq as,
senden xahiş edirem… bu
menim sene ilk ve
sonuncu xahişimdir… onu
menim üçün heyata
keçir: her il öz doğum
gününde – axı bu gün
her kes senin haqqında
düşünür, – qızılgüller al
ve onları göy vazaya qoy.
Ele bunu, sevgilim,
başqaları ilde bir defe
sevdikleri üçün gül
çelengi sifariş etdikleri
kimi ele. Ancaq men artıq
Allaha inanmıram ve
çeleng istemirem, men
ancaq sene inanıram ve
sende yaşamaq
isteyirem…
Xahiş

<< 1 ... 5 6 [7] 8 >>