bağlar salmışıq. Övladlarımız da durmadan artır. Biz nece mehv ola bilerik? Bu, mümkün olası iş deyil!

Ad qebilesinin ekinleri yanıb mehv oldu, ağacları qurudu. Ailelerde daha yeni uşaq doğulmadı. Xestelik, aclıq ve susuzluq adamları elden saldı. Ancaq onlar yene imana gelmediler.

Axırda Allah Ad qebilesini dehşetli külekle cezalandırdı. Evvelce semada neheng qara buludlar göründü. Hud peyğember belanın yaxınlaşdığını xeber verdi. O, bütperest camaata teklif etdi ki, Allaha iman getirib cezadan xilas olsunlar. Amma nadanlıq ve inadkarlıq insanların gözünü bağlamışdı. Onlar ele bilirdiler ki, semadakı qara buludlar yağışın elametidir. Hezret Hud onları ne qeder inandırmağa çalışsa da, xeyri olmadı.

Nehayet, Hud peyğember azsaylı terefdarları ile hemin yeri terk etdi. Bundan sonra dehşetli külek esmeye başladı. Sehranın qumu sovrularaq şehere doldu. Her terefi küleyin uğultusu ve insanların feryadı bürüdü. Külek ele qüvvetli idi ki, ağacları asanlıqla kökünden qoparır, evleri uçururdu. Külek insanları yerden yükseye qaldırır, sonra yere çırpırdı. Ad qebilesinin bir hissesi qayalara deyib öldü, bir hissesi de evlerin xarabalıqları altında qalıb helak oldu. Qum adamların nefes yolunu tutub onları boğurdu.

Qasırğa yeddi gün-yeddi gece davam etdi. Bu yolla bütöv qebile mehv oldu. Vaxtile dünyaya ses salmış Ad qebilesi tarix sehifesinden silindi. Hezret Hud ve ona qoşulmuş möminler ise Yemene köçüb, orada yaşamağa başladılar.

Ad qebilesinin mehv olmasının esas sebebi qudurğanlıq ve inadkarlıq idi. Onlar özlerine çox arxayın idiler. Ele bilirdiler ki, heç Allahın da onlara gücü çatmaz. Amma başa düşmürdüler ki, Allah onları yaratdığı kimi, istediyi vaxt mehv etmeye de qadirdir.

<< 1 [2]