Uşaqlıq dostu olan iki mömin uzaq sefere çıxır.Sefer günlerinin biri onların arasında mübahise düşür ve dostardan biri digerine sille vurur.İncik düşen dost bir söz demeden dostunun üzüne baxır,sonra qumun üzerine bu sözleri yazir: "Bu gün dostum mene sille vurdu" Belece onlar yoluna davam edirler,nehayet bir meşeye catirlar. Vurulan dost meşedeki bataqliğa düşür.Dostu onu xilas edir.Xilas olan dost bu defe daşin üzerine bu sozleri yazir:"Bu gun dostum heyatımı xilas etdi" Dostu ondan soruşur: "Bir nece gun evvel sene sille vurduqda bunu qumun üzerine,indi xilas edende ise bunu daşin üzerine yazirsan.Bunkarin menasi nedir?" Xilas olan dost bele cavab verir: "Biri xetrimize deydikde bunu qumun üzerjne yazmaliyiq ki merhemet küleyi onu tez silib bixlze unutdursun. Biri yaxşiliq etdikde ise onu daşin üzerine yazmaliyiq ki,hem bizim hem de ebedi olaraq başqalarinin xatirinde qalsin"
P.S. Heyatinizda ürekden "dost" deye bildiyiniz insanlar varsa,dostlugunuzun qedrini bilin....ve çalışın esla kin,nifret üreyinize hakim olmasın,hetta size pislik edenlere qarşı bele olsa.