Düşünürem, belke de, doyunca
sevmemişem seni ve heç vaxt da
seve bilmeyeceyem. Nebilim...
Belke de heç vaxt görmemişlikle
görüşüne qaçıb, şekillerine
saatlarca baxıb, barmaqlarımı
saçında gezdirib, mahnıların tesiri
ile senli düşüncelere dalarken
yaranan axmaq tebessümü
dodaqlarıma bexş etmeyeceyem.
Qarışmayacaq siqaret qoxan
nefesime şanelinin etri. Divarlara
adımızın ilk heriflerini pilusla
ayıraraq, sonundakı berabere
ürek çekmeyeceyem. Telefonda
adını yazacağam...Balamsız,
canımsız, sadece adın. Mesajlarla
seherler oyadıb, geceler
yatırtmayacağam. Gözlerinde
hesret yaranacaq. Ve damcı damcı
sebrine dolub, bir gün daşacaq.
Heç ne deye bilmeyeceksen.
Behane de olmayacaq yapışmağa.
En pis söyüşleri söyecek gözlerin...
En deli arzularla yanacaq
bedenin... Amma axmaq bir
susqunluq ve göz yaşlarından
başqa heç ne... Başqa heç ne
bacarmayacaqsan. Eteyini
qısaldacaqsan, etrini
deyişeceksen... Saçlarını sevdiyim
kimi buracaqsan, saraldacaqsan.
Teki görüm seni. Bütün duruşun,
baxışın \"seninem!\"
pıçıldayacaq... Çoxdan anladığım
sevgini de etiraf edeceksen. Adi
qarşılayacağam...Qürurundan eser
elamet qalmayanda nifretin
yaranacaq. Her gün bir sms
azaldacaqsan. Her gün
ağlayacaqsan meni divarlara,
mahnılara, filmlere, yolda
gördüyün her cütlüye. Evvel-evvel
meni lenetlesende, sonradan
özüne keçeceksen. Qaynar duşda
isti qanını da dadacaq ülgüc...
Gözel günlerin birinde güzgüye
uzun uzadı baxıb da güleceksen.
Hemin gülüşle doğulacaq mensiz
sen... Deyişmeyini makiyajdan
başlayıb, nömrede bitireceksen.
Ve bu menim acığıma olmayacaq.
Nehayet de özünü tapmış bir
qızın heyata baxışı olacaq... Ee o
qeder aşiqin çıxacaq ki... Sene
bunlar menasız gelecek.
Qeddarlaşan zerif hisslerine
kimise buraxa bilmeyeceksen.
Bütün kişileri men bileceksen.
Bütün kişileri sadist bileceksen.
Senin üçün heyat yoldaşı er
obrazı meşuq, uşağının atası
olacaq. Heç vaxt sevgili
olmayacaq. Yadında son
gördüyün kimi qalmış olacağam
onda.

[1] 2 >>