(Elman Tovuz )

Şeir kitabımı varaqlayan qız,
Heyif ki, sevine bilmeyeceksen…
Bir vüsal neğmesi soraqlayan qız,
Yüz hesret neğmesi dinleyeceksen.

Menim şeirlerim düyünlü, dağlı,
Oxusan, dondurar seni qış kimi.
Yaralı qartalam – ayağı bağlı,
Sen ise uçursan qaranquş kimi.

Ahım semalara nuş olsun deye,
Men derdi yazıram her gece, her gün.
Bir deliqanlıya xoş olsun deye,
Sen şeir gezirsen “xatire” üçün…

Keder topa-topa, qem yığın-yığın,
Yazmışam tufanla, yağışla, gözel.
Yoxdur bu kitabda sen axtardığın,
Sen Allah, sen meni bağışla, gözel.

Hele vaxt olacaq senden
yazmağa,
Ay vüsal neğmesi soraqlayan qız.
Derd verdin, gelmedin derd azaltmağa,
Şeir kitabımı varaqlayan qız