Ey oğul, pervanetek can atma çox
dövran üçün,
Kim ona meylin salarsa, qul olar şeytan
üçün. Hamının qelbinde istek var,
mehebbet, eşq var,
Amma her kes qurban etmez canını
canan üçün. Her seven, her sızlayıb ah-vay eden
aşiq deyil,
Aşiq öz ömrün verer cananına, bir an
üçün. Bizden evvel de gedenler şad olub,
kam almadı,
Binevalar tökdüler göz yaşların, ümman
üçün. Yer üzünde haqq-edalet axtaranlar
gördüler,
Zülm edenler baş kesib,qanlar tökür
ad-san üçün. Qelbi pak insanların, baxsan üzü bir
rengdedir,
Amma üzler var, deyersen yaxşıdır
yorğan üçün. Sadiq ol, Rebbinden özge heç kime bel
bağlama,
Merd öler, amma el açmaz kimseye,
derman üçün. Xaliqin ne’metlerin saymaq bele
mümkün deyil,
Gör senin Tanrın neler xelq eyleyib
insan üçün. Verdiyi ne’metlerinden sen de az-çox
dadmısan,
Bes ne e’mal sen edibsen, ol gözel
Rehman üçün?! Elm, edeb sahibleri elmi Xudadan
aldılar,
Gördüler me’nalı metlebler açıb
Qur’an üçün. Sen de get, arif olanlardan soruş, dünya
nedir,
Sonra öz var-dövletinden serf ele,
ehsan üçün. Düşme şöhret arxasınca, Xaliqinden
berk yapış,
Boş burax dünya ipin, cehd eyle çox
iman üçün. Bir sefer var qarşıda ,oğlum, gedenler
gelmeyir,
MEHDININ de vaxtıdır, hazırlaşıb hicran
üçün.