Ebu Muallek adlı bir kişi var idi. O ticaretle meşğul olurdu, özünün ve başqalarının malları ile uzaq ölkelere sefer ederek onları satardı. O dinperest ve teqvalı insan idi. Bir defe seferde ona tepeden dırnağa kimi silahlanmış quldur rast gelir. O ona dedi:
-Neyin varsa qoy ve men seni öldüreceyem.
- Qanımı neye göre tökürsen? Axı sene yalnız menim malım lazımdır –sahabe cavab verdi.
- O onsuzda artıq menimdir, lakin men seni öldürmek isteyirem.
- Bu halda icaze ver dörd rüket namaz qılım.
- İstediyin qeder qıl! –quldur dedi.
O destemaz alıb dörd rüketli namaz qıldı. Sonuncu secdede Allaha dua ederek dedi: “Ey Sevgilim! Ey Sevgilim! Ey şanlı Erşin Sahibi! Ey İstediyini eden! Zeiflemeyen qudretine göre, edaletsizliye yol vermeyen mülküne göre ve Erşinin dayaqlarını dolduran Nuruna göre meni bu quldurun şerinden qoru! Meni xilas et Ey Xilas eden!”. O bunu üç defe tekrar etdi ve bu an elinde nize ile atlı peyda oldu. O nizeni atının qulaqlarının arasında yerleşdirdi, quldur onu gördükde ise o ona hücüm ederek nize ile onu vurub öldürdü. Sonra o sahabenin yanına yaxınlaşaraq dedi:
-Dur!
-Atam anam sene feda olsun! Sen kimsen? Bu gün Allah senin ellerinle meni xilas etdi - o dedi.
- Men semanın dördüncü qatından olan meleyem. Sen dua ile birinci defe müraciet etdikde men sema qapılarının guruldamasını eşitdim. Sonra sen ikinci defe dua etdin ve men sema ehlinin ses küyünü eşitdim. Sonra sen üçüncü defe dua etdin ve mene deyildi: “Mezlumun duası!”- ve Allahdan onu öldürmeyi mene tapşırmağı xahiş etdim.
El-Hesen dedi: “Eger insan destemaz alıb dörd rüket namaz qılsa ve bele dua ile (Allaha) müraciet etse onun mezlum olub olmamasından asılı olmayaraq duası qebul olar”.

Biz Allah’a aidik ve vaxtı geldiyinde elbette O’na döneceyik.