Peyğember (s) qızı Fatimenin (e) toy gecesi üçün köynek alıb, onu qızına hediyye etmişdi. Fatime xanım (e) hemin gece ibadetle meşğul iken yoxsul bir dilençi qapını döymüşdü, Xanım da ibadetini yarımçıq saxlayıb qapını açmışdı. Yoxsul qadın, "Ey Fatime, nübuvvet evinden köhne bir köynek isteyirem” dedi. Fatime (e) bir qeder düşündü: Biri köhne, digeri ise atasının hediyye etdiyi teze köyneyi vardı. Köhneye razı olan qadına köhne köyneyini vermek isteyende müqeddes Qurandan bu ayeni xatırladı: "Sevdiyiniz şeylerden (haqq yolunda) serf etmeyince savaba çatmarsınız. Şübhesiz ki, Allah (Onun yolunda) xerclediyiniz her bir şeyi bilendir!” ("Ali-İmran”,92). Bunu xatırlayan Fatime (e) teze köyneyini yoxsul qadına verdi.
Ertesi gün Hezret Peyğember (s) qızının evinin qabağından keçende onu köhne köyneyinde görüb soruşdu:
-Niye yeni köyneyini geyinmemisen?”
-Onu yoxsul bir qadına vermişem- deye Fatime (e) cavab verdi.
-Eger köhne köyneyini yoxsula verib, tezesini erin üçün özün geyinseydin daha yaxşı olmazdımı?
-Atacan, men sizin etdiyiniz kimi etdin. Anam Xedice heyatda olanda bütün varlığını sizin yolunuzda feda etdi. Vaxtı ile bir yoxsul sizden geyim istemişdi, siz de ona öz köyneyinizi vermişdiniz. Sonra da haqqınızda, "Ne elden çox berk ol, ne de elini tamamile açıb israfçılıq et. Yoxsa hem qınanarsan, hem de peşman olarsan!” ("İsra”,29) ayesi nazil olmuşdu.
Hezret Peyğember (s) qızın bu gözel davranışı qarşısında sevgi ve heyecanla özünü saxlaya bilmeyib ağladı ve onu bağrına basdı ("Reyanüş-şeriet”, c.1, s.105-106).