Qız:Anacığım, yandırın bu işıqları! Axi bura çox qaranlıq, yandırın işıqları çox qorxuram, bura niye qorxulu ve soyuq? Men ölmüşem?! Ax anam, atam men ölmüşem! Ana Ana meni yanına götür çox üşüyürem. Dünyada olarken niye mene buraların varlığından behs etmediniz? Ne üçün Oruc tut demediniz? Niye dinimden behs etmediniz? Niye cihadı izah etmediniz? İndi, indi bura çox soyuq ana, canım yanır ana. Ax Rebbim kaş ki senin sözlerine qulaq verseydim. Bir gün olsa idi ki, seni dinleyerdim. İndi bura çox qaranlıq altımdan daşlar batır, tikenler batır, quru torpaq bedenimi sıxır, böcekler, böcekler Allahım! Ana qurtarın meni bu boğucu qaranlıq torpaqdan. Döze bilmirem. Ana, ata hemişe çetin anlarda menimle idiniz! İndi haradasınız?

Sağ ve Sol Meleyi Gelir

MELEK: Ey qız söyle rebbin kim?

-Bilmirem.

MELEK: Rebbin kim?

-rebbim Allah

MELEK: Söyle dinin ne?

-Bilmirem

MELEK: Kitabın ne?

-Heç görmedim ki.

MELEK: Peyğemberin kim?

-heç eşitmedim ki.

MELEK: Söyle qız dünyada iken ne üçün namaz qılmadın?

-Uşaqlarımdan vaxt tapa bilmedim.

MELEK: Adem e.s dan çox uşağın vardı mı? Onun her il ekiz uşağı olurdu. Amma dininden heç bir taviz vermedi.

-O qeder çox malım mülküm vardı ki, namaz etmeye fürset tapa bilmedim.

MELEK: Hz. Süleymandan dahamı çox malın vardı?

-Hem de o qeder çox xesteydim ki derdimden namaz ede bilmedim.

MELEK: Eyyüb e.s dan dahamı çox derdli idin? Halbuki onun derdi o qeder böyük idi ki, bedeninde yara olmayan yer qalmamışdı. İndi sen sus ey Qız!

Şahidlerin danışacaq. Söyleyin ey ayaqlar bu qul dünyada sizi neyle meşğul etdi?

AYAQ: Bu qul meni Allahın mehrum etdiyi yerlere ve exlaqsızların olduğu mekanlara apardı. Heç bir xeyr meclisinde olmadı!

MELEK: Siz söyleyin eller siz hansı haldan şikayetçisiniz?

ELLER: Beli ey melek bizde şikayetçiyik. Çünki bu qul haram olan şeylere elini uzatdı, Allahın qadağan etdiyi ellerle qucaqlaşdı.

MELEK: Sen söyle ey dil bu qul seni dünyada

[1] 2 >>