İmam Sadiq (a.s.) buyurub: "Başqalarının namuslarına nisbetde iffetli - heyalı olun ki, camaat da sizin namuslarınıza nisbetde iffetli olsunlar."
Bele neql edirler ki, bir şeherde qırx ile yaxın idi bir kişi azan deyerdi. Bir gün azan demek üçün minareye çıxıb azan deyir.
Qurtarandan sonra ordan qonşunun heyetine baxmağa başlayır ki, bir qızı başı açıq heyetde el-üzünü yuduğu halda müşahide edir. Bir baxışla qızın mehebbeti üreyinde yer edir. Axır bu eşqin qarşısında aciz qalıb onların evine gelib qapıların döymeye başlayır. Qızın atası qapını açıb azançını qapıda görende teeccüb ederek soruşur:
- Ne işin var?
Azançı cavab verir:
- Qızına elçiliye gelmişem.
Ev sahibi heyrete gelerek deyir:
- Biz müselman deyilik. Bizim meshebimiz "Zerdüşt” mezhebidir. Biz öz dini qaydamıza göre müselmana qız vere bilmerik. Her kes istese bizimle qohum olsun, gerek bizim dinimizi qebul etsin.
Qızın eşqi azançının ağlını başından ele çıxartmışdı ki, bir az fikir edenden sonra onların dinlerinin qebul etmesini beyan edir. Ev sahibi ele bu fürseti gezirdi ki, bir müselman şexsi öz dininden xaric edib öz dinine getirsin. Bu suretde qızın atası razı oldu. Danışdıqdan sonra müeyyen vaxt teyin etdiler ki, bu işi yerine yetirsinler.
Teze bey teyin olunmuş gün nişanlısının evine gedir ki, yeni dine daxil olmasının bayramını toy meclisi ile birlikde keçirsinler. Merasim qurtarandan sonra teze bey pillelere beled olmadığı halda pilleleri süretle yuxarı qızın yanına çıxmağa başlayır. Pillelerin birinde ayağının sürüşmesile heyete yıxılması bir olur. Ev sahibi teze yeznesinin başı üstüne gelir ki, görsün ne oldu. Görür teze yezne bu dünyadan ebedilik olaraq gözlerini yumub. Bu minval ile bir an namehreme baxmağının neticesinde öz nefsinin elinde esir qalaraq qırx illik ibadetini batil etdi. Hetta bu iş sebeb oldu ki, kafir halında bu dünyadan gözlerini ebedi olaraq yumsun.