Yollar, insanlar…Bir birinden tam ferqlenen heyatlar…
Menim ,ucu bucağı bilinmeyen bu dünyada özüm ücün yaratdığım dünyam…Bu dünya ancaq mene aiddi.heç kes yoxdu.ancaq özüm,fikirlerim,heyata verdiyim suallar, özüm özümnen aldığım cavablar…Tam ferqli bir dünya. O dünyada öz fikirlerim hökm sürür.Ancaq men…O dünya en çox istediyim,illerdir axtardığım sakitlikle doludur…

Düşüncelerim…Bu düşünceler her kesinkinden ferqlidi…Belkede kim üçünse adi,menasızdı…Ama meni ayaqda saxlayıb yaşamağa mecbur eden o düşüncelerimdi…Belkede indi yazdıqlarım kim üçünse gülmelidi kim üçünse düşündürücü,kim ücünsede heç maraqlı deyil.Ama bunlar mene aiddir.Bu düşünceler menle doludu…
En çox istediyim saatlarnan boş yolda yerimek.Sebebinden aslı olmadan sadece yerimek..Hara ,niye ,bilmeden.Sadece getmek.Baş alıb bu dünyadan getmek
Düşüncelerim özümü bele düşündürür.Niye bu boş fikirlerden canımı qurtara
bilmirem?Bu qeder düşünceli göresen birce menem bu dünyada?Belke he,belke yox.güvene bilmirem.
Özüm özüme sual verirem ki niye qurduğun bu boyda dünyada teksen?!Axı etrafındakı dostların her kesinkinden çoxdu…Cavabım sadece suallar???O suallare mene kim verir axı???Sualın cavabından yene özüm çıxıram…

Dünyam…Boş boş xeyallar qurduğum dünyam…Eslinde boş deyil.O xeyalların arxasında çatmadıgım arzularım gizlenib.Ama onları heç cür üze çıxara bilmirem.Belkede qorxuram.Belkede o qeder de güclü deyilem…