Mahnılar dinleyirem amma hiss etmirem. heç bir xoş anı xatırlamıram. hisslerim,duyğularım, yazmağa cehd etdiklerim yaza bilmirem,en pisi de men artıq danışa da bilmirem. heç kesle danışa bilmirem. hissizleşirem get gede. kimlerse en sevdikleri insanlardan ayrılıb yanımda ağlanaynda onlara yazığım bele gelmir.bir defe itirenden sonra növbedekilere "onsuz da gedecekler, terk edecekler" demekden vaz keçe bilmirem. sabahları yemek yeyirem. her şeyi öz feslinde yeyirem artıq..sağlam yaşamağa qerar vermişem.istemirem heç kes ölsün.qorxuram bezen.maşının meni vura bilme ehtimalını qebul edirem amma en sevdiyim insanları vurmasından çox qorxuram..mahnıları en yüksek sesle dinleyirem artıq.belke hiss ede bilerem deye.amma eşide bilmirem. darıxmıram artıq, kiminçünse darıxa bilmirem. kölesi olacaq qeder çox sevdiklerimin deyişmesini qebul ede bilmirem.heçne bilmirem..

men deyişirem.amma deyişmek istemirem.sen yox olursan,gözümü yumanda artıq gözümün qarşısında siman olmur..sesini de unutmağa başlayıram..bütün bunların sonu hara gedir bilmirem.qorxur ama sonumu göre bilmirem.herden en kiçik şeylerde bele üreyimi sinemde hiss edirem, nece döyündüyünü eşidirem herden küçeye çıxıb saatlarla yeriyirem..küçelere tüpürecek qeder iyrencleşirem herden.heç vaxt etmerem dediyim şeyleri sırf inad olsun deye edirem..deyesen deli oluram.ağlaya bilmirem..buna teessüflenirem. .artıq gözüm bele dolmur..kaş ağlaya bilsem deyirem herden...yuxularımda bele göre bilmirem artıq seni..en çox da bunu itirdiyim üçün teessüflenirem..

kuzukuzu [OFF] (17.03.2015 / 19:53)
- ruh halim