Bir gün Eli (e.s) evde öz sehabesi ile
oturmuşdu.
İmam Hüseyn (e.s) onda balaca idi, uşaqlarla
oynayırmış. Gelib deyir ata mene su ver
susuzluqdan yanıram. Eli (e.s)
sehabesine su getirmesini deyir. Balaca Ebelfezl
de yanlarındaymış bunu eşidib tez qaçır anasının
yanına. Ana mene tez su ver qardaşim Hüseyn
susuzdu. Anası su
verir tez gelir qardaşina çatmağa az qalmış ayağı
sürüşür yixılır su dağılır. Bunu gören atası Eli
(e.s) ağlamağa başlayır sehabesi soruşur Ya Eli
ne oldu ki, ağladın? Deyir vaxt geler Hüseynim
Kerbelada susuz olar Abbas geder su getirsin
qardaşina, qoymazlar suqabın oxla vuralar su
töküler. Abbasimin
qollarını bedeninen ayiralar su apara bilmez
Hüseyne, ona göre ağladım.