Ne üçünse deniz hemişe sevenlerin hemdemi olub...
Bir vaxtlar men de denizi çox severdim, eynen O`nu sevdiyim kimi.
Amma indi denize nifret edirem, denize yaxın yaşamağıma,
denizin havasına öyreşmeyime baxmayaraq...
O`nun da gözleri mavi idi, denizin rengi kimi.
O`na “denizim” deyirdim ve herden mene ele gelirdi ki, deniz rengini
O`nun gözlerinden borc alıb. Hemişe deniz qırağına bir yerde gederdik.
Saatlarla denize baxardıq... Men teze yazdığım şeirlerimi deyerdim,
o ise heyran-heyran mene qulaq asardı... şeirlerim o demde
menim özüme de qeyri-adi görünerdi. Belke O`na hesr
elediyim üçün, ya da denizin zümzümesinin müşayietinde dediyim üçün?!..
Heyatda heç ne ebedi deyilmiş...
Deniz deniz gözlü “denizim”i mene qısqandı, O`nu menden aldı...
O`nu itirenden sonra deniz qırağına cemi bir defe getdim, bir
deste çobanyastığını denize sepmeye...
Çobanyastığı O`nun en çox sevdiyi gül idi...
Deniz üçün yazdığım şeirlerimi cırmaq, yandırmaq, külünü göye
sovurmaq istedim. Amma bacarmadım. Çünki, denizden behs etdiyim,
denizi tesvir etdiyim şeirlerin hamısını O`na hesr elemişdim.
Axı men denizle deniz gözlü “denizim”i bir-birinden ayırmırdım...
Indise O yoxdur. Bir men varam, bir de deniz......(

KaK_TRUDNA [OFF] (19.03.2015 / 01:09)
deymezzz