qadın kimi görünmeyi xoşlayırdı…
O, hetta keçirdiyi fiziki ağrılara da bir yumor hissi ile yanaşmağı ve öz bedeninin nasaz üzvlerini ele salaraq ucadan gülmeyi de bacaracaq qeder, heqiqeten de güclü bir qadın idi. …ve yalnız eline fırça aldıqda, Frida, heqiqetle baş-başa qalırdı: bütün derinliyi ile yaşadığı hissleri ve heç bir estetik qatqı, elaveler qatmadan bütün düşüncelerini ketan üzerinde esk etdirirdi. Frida eserlerinde semimiyyeti qoruyub saxlamağı ve onları aydın şekilde eks etmeyi bacaran bir ressam idi.
Arzu
Frida Kahlonun güclü bir isteyi var idi – ana olmaq. Üç defe hamile qalan Frida (bu, tibb elminde onun travmalı sehheti üçün nadir uğurlardan idi) yene de ana olmağa müveffeq olmurdu. Bu uğursuzluğu ile barışan Frida uşaq resmleri çekmeye başlamışdır… onlardan ekseriyyeti ise ölü uşaq resmleri idi.
Siyası eqide
Frida Kahlo ve Dieqo Rivera cütlüyünü bir-birine bağlayan yalnız sevgi, nigah ve senete olan sevgi deyildi. Onların siyasi eqideleri de eyni idi – kommunizm. Frida ve Dieqo, her ikisi Meksikada, Kommunist Partiyasının feal üzvleri idi. 1954-cü ilde, İyul ayının evvelinde, Kommunist nümaişinde iştirak ederken Frida öz sonuncu ictimai çıxışını edir.
Bu nümaişden ve Meksidaka açılan ilk ferdi sergisinden çox qısa müddet keçdikden sonra, 13 İyul, 1954-cü ilde, Frida ağciyerlerinin iltihabindan vefat edir.
Frida Kahlonun vida merasimi ”Bellas Artes” – Meksikanın Gözel Senetler sarayında keçirilir. Vida merasiminde, heyat yoldaşı Dieqo Rivera ile Meksikanın prezidenti Lasaro Kardenas, ressamlar ve yazıçılar – Sikeyros, Emma Urtado, Viktor Manuel Vilyasenor ve Meksikanın başqa tanınmış şexsleri iştirak edirdirler.
Bir defe, ölümünden sonra cesedini nece defn edecekleri baresinde Fridadan soruşulanda, o bele cavab vermişdi: “Yandırın… Men mezarın içene uzadılıb, defn olunmaq istemirem. …heyatım boyu o qeder yataqda uzanıqlı qalmışam ki… Sadece yandırın!”
1944-cü ilden vefat etdiyi güne qeder, Frida gündelik yazardı. 170 vereqli gündelik

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>