Deyirsen-“Ne gözel şeir yazırsan?!”
Biri salıb meni qeme, yazıram,
Desem de, inanan deyilsen mene,
Men kimi sevirem, kime yazıram…
Sene yazdığımı desem de bele,
İnanan deyilsen, bilirem axı...
Çekdiyim bu derde bigane qalma!
Men derdin içinde ölürem axı?!..
Men derdin içinde ölürem …

Bu hala salmasın Tanrı heç kimi,
Ya bele deyim, ya tamam başqa cür…
İnamsız edende bu cür sevgini,
Özünü hiss edir adam başqa cür…
Özümü qeribe hiss edirem men,
Seninçün yazılır yazdığım şeir…

Özüm istesem de, istemesem de,
Herfler dil açıb, “Unutma!”-deyir…
Yazmaqla rahatlıq tapıram ancaq,
Hisslerim içimde boğulur çünki…
Belke de, “Yazıram” demek günahdır…
Menim şeirlerim doğulur çünki…
Deyirsen seninçün heç ne yazmayım,
Bax, onda verirsen eziyyet, zülüm…
Herden düşünürem,belke, yazmayım?!…
Neyleyim, alınmır, yazıram, Gülüm…
Seni tanıdığım yerde yaşayıb,
Seni unutduğum yerde ölerem…
Ölüm tesdiqlese unutduğumu
Yeniden doğulub, bir de ölerem…

Özüm istesem de, istemesem de…
Herfler dil açıb, “Unutma!”-deyir…
Belke de, “Yazıram” demek günahdır…
Menim şeirlerim…
Menim şeirlerim…Doğulur çünki…
Deyirsen seninçün heç ne yazmayım,

Özüm istesem de, istemesem de,
Herfler dil açıb, “Unutma!”-deyir…
Deyirsen, deyirsen….
Yazmayım…
Yazıram…
Men seni sevirem, sene yazıram…
Neyleyim,alınmır…
Yene yazıram …