itaetini emr ederse, bu itaet bütün müselmanlara vacib olur. Bu şexsin itaeti Peyğemberin (s) itaeti ve bilavasite Allah-taalanın itaeti sayılır. Biz gelecek behslerimizde isbat edeceyik ki, Allahın Resulu bütün müselmanlara özünden sonra Әli (e)-a itaet etmeyi vacib buyurmuşdur.Dem eli, eger Әli (e)-ın itaeti Peyğemberin (s) emri ve gösterişidirse, onun ardıcılı (şie) olmaq Peyğember (s) itaetinden kenara çıxmaq deyildir.2. Şie sözünün hezret Peyğemberden (s) sonra qondarılması heqiqete uyğun deyildir. Bu söz hetta Qur᾿ani-Kerimde de işledilmiş, insanların be᾿zileri digerlerinin şiesi adlandırılmışdı r. «Saffat» suresinin 83-cü ayesinde İbrahim peyğember (e) Nuh peyğemberin (e) şiesi kimi teqdim olunur:«Onun (Nuh) şielerinden biri İbrahim idi».Şie sözü Peyğemberin (s) zamanında da işledilmiş, bu barede yüzlerle hedis ve revayetler neql olunmuşdur.Böyü k ehli-sünne alimi, hedisşünas Hafiz Әbu-neim İsfahani mö᾿teber senedlerle İbni Abbasdan neql edir:«Beyyine suresinin 7-ci ayesi nazil olduqdan sonra:“İman getirib saleh emel edenler en yaxşı mexluqdurlar. Onların mükafatı Rebblerinin hüzurunda altından çaylar axan cennet bağlarıdır. Onlar ebedi olaraq bu bağlarda qalarlar. Allah onlardan, onlar da Allahdan razıdırlar”.Pey ğember (s) Әli (e)-a üzünü tutaraq buyurdu:Ya Әli, onlar sen ve senin şielerindir. Qiyamet günü sen ve senin şielerin Allahdan razı, Allah da sizden razı olar.»Hemçinin bu mö᾿teber hedis aşağıdakı ehli-sünne kitablarında yazılmışdır:1. Menaqib ‒ Әbul- müeyyed ibni Әhmed Xarezmi;2. Şevahidut- tenzi l fi qevaidit-tefsil ‒ Hakim Әbul-Qasim Ubeydullah ibni Әbdullah Әl-Heskani;3. Kifayetut-talib ‒ Mehemmed ibni Yusif Genci;4. Tezkiretu xevassil- ümme fi me᾿rifetil ümme ‒ Sibt ibni Cuzi.5. Durrul-mensur fi kitabillahil-me ’sur ‒ Celaleddin Siyuti;6. Sevaiq ‒ İbni Hecer;7. Nihaye ‒ İbni Әsir;8. Cevahirul-eqdey n ‒ Әllame Semhudi;9. Füsulul-mühimme ‒ Nureddin Әli ibni Mehemmed ibni Әhmed Maliki.Әhli-sün ne ravileri (hedisşünaslar) Seyyid Әli Hemdani Şafei

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>