Bir gün bir nәfәr gәlib Hәzrәti Muhәmmәd s a.a dedi:"Ya Rәsulallah,filaninin iti mәni yolnan gedәrkәn qapadı". Әşrәfil Әnbiya s.narahatçılıq halında mәn o itin sahibilә danışaram dedi.Sabahsı gün yenә Rәsuli Әkrәm s.a.s öz hәyәtindә ikәn yenә bir nәfәr yaxınlaşıb"ya Rәsulallah filaninin iti mәni dә qapdı dedikdә,Peyğәmbәrimiz s.sәhabәlәri vә it dişlәmiş iki nәfәri dә götürüb hәmin it olan hәyәtә yollandılar.Alәmlәrә rәhmәt olan ağamız qapıdan girdikdә it sütlә ona tәrәf qaçıb,iki addımlığında üzünü yerә qoydu.Peyğәmbәrimiz s.biznillah itin nitqә gәlmәsini istәyib"bu iki şәxsi niyә dişlәmisәn"deyә soruşdu.it dә Allahın izni ilә dilә gәlib"Ya Rәsulullah, bu iki nәfәr bir neçә gün bunnan qabaq bu yolla Mәscidә gedә-gedә Әli ә ın qeybәtini edib,onun haqqında nәlayiq sözlәr deyib,tәhqir edirdilәr,mәn dә ona görә fürsәt tapan kimi bu münafiq,iki üzlükәri dişlәdim"dedi.