Milad bayramından iki gün sonra dostum, Şerlok Holms meni
yanına çağırmışdı. Men otağa girende Holms divanda oturub
qelyanını fısqırdırdı. Seher qezetleri de yanında idi. Divanın
yanında ağacdan qayrılmış bir stul, onun arxasında ise köhne bir
keçe şlyapa asılmışdı. Stolun üstünde qoyulmuş lupa ve
maqqaşdan aydın etmek olurdu ki, Holms hemin şlyapanı
diqqetle yoxlayırmış.
- Siz meşğulsunuz, belke bir azdan gelim, – deye men onun işine
mane olmaq istemedim.
- Eybi yoxdur. Men çox şadam ki, işlerimin neticelerinin
müzakiresinde dostum da iştirak edir. İş o qeder de çetin deyildir,
amma bu işin içerisinde maraqlı şeyler çoxdur.
Men dostumun sobaya yaxın qoyulmuş kreslosuna eyleşdim
ve ellerimi sobada qızdırmağa başladım. Hava çox soyuq idi.
Bayırda şaxta pencereye buz kristallarından zerif naxış çekmişdi.
- Mence, bu köhne şlyapa size bir neçe sirri, belke de bir cinayeti
aydınlaşdırmaq üçün açar olacaqdır.
- Yox, yox. Burada cinayet yoxdur. – Holms güldü. –Siz bizim
binada işleyen Petersonu tanıyırsınızmı?
- Beli.
- Bu köhne şlyapa onundur.
- Bu onun şlyapasıdır?75
- Yox, yox. O, bunu tapıbdır. Bu şlyapanın sahibi melum
deyildir. Bu şlyapa Milad bayramı günü, indi Petersonun sobası
üstünde qızardılan yağlı bir qazla buraya getirilmişdi. Olan
faktlar bunlardır. Milad bayramı günü, texminen saat dörd
radelerinde Peterson Oksford küçesi ile eve gelirmiş. Onun
qabağınca elinde ağ qaz aparan hündürboylu ağsaç bir kişi
gedirmiş. Küçenin tininde bir qrup oğlan bu yad adama hücum
edirler, onun şlyapasını vurub yere salırlar. Hemin kişi el ağacını
qaldırıb özünü oğlanlardan müdafie etmek isteyir, ancaq o, el
ağacını qaldıranda arxadan vitrine deyib onu sındırır.
… Peterson bu hadiseni gören kimi yad adama kömek etmek
üçün ona teref qaçır. Amma hemin adam görür ki, vitrini
sındırıb, hem de eyninde forma olan bir nefer ona teref qaçır. O,
bunu gören kimi qorxur, elindeki qazı yere atır ve kiçik bir
küçeye dönerek qaçıb gözden itir. Oğlanlar

[1] 2 3 ... 10 >>