Şexsiyyetin formalaşmasına feal tesir gösteren amillerden biri de ünsiyyetdir. O, psixi inkişafın gedişinde üze çıxsa da, bilavasite onu şertlendirir, fealiyyetin terkib hissesi kimi özünü gösterir. Böyümekde olan uşağın şexsiyyetinin formalaşmasında bir çox diger psixoloji töremeler kimi ünsiyyet telabatı da aparıcı rola malikdir.Yaxşı ünsiyyet mühiti ve terefdaş insanın feallığını artırır, ehvalında gümrahlıq yaradır, hisslerini ve zövqünü cilalayır.Ünsiyyet telabatı insanın bütün heyatı boyu keyfiyyetce daim deyişen, dinamik ve potensial olaraq zengin psixi imkandır.Körpenin ünsiyyet telabatı öz başlanğıcını yaşlıların xoş niyyetli, xeyirxah tebessüm ve baxışlarından götürür, sonralar uşağın özünü tesdiq etmeye, müsteqilliye, yaxın adamlarla ruhi-menevi bağlılığa çevrilir, onlar üçün darıxma heddine qeder yükselmiş olur. Ünsiyyet telabatı insan psixikasının şexsiyyetyönümlü keyfiyyetidir, onun davamlı ve bütöv bir sistem kimi özünü derketmesidir ve ferdiyyetin esasıdır.




Ünsiyyet mürekkeb ve çoxcehetli bir proses olub, insanlar arasında elaqelerin yaranmasında ve inkişafında, onların birge fealiyyetinde, informasiya mübadilesinde, hemçinin bir-birile optik qavramasında mühüm rol oynayır. Bu cehetden ünsiyyet strukturunda onun üç başlıca ceheti: kommunikativ, interaktiv ve perseptiv cehetleri ferqlendirilir.
Ünsiyyet fealiyyetinin kommunikativ funksiyası bu prosesin subyektleri arasında informasiya mübadilesinin gedişinde üze çıxır. Onun vasitesile insanlar bir-birinin meqsed, niyyetini nezere almaqla, feal subyektler rolunda çıxış edir, öz biliklerini deqiqleşdirir, yeni melumatlar elde edir ve onların zenginleşmesine nail olurlar. Kommunikativ prosesde insanlar ünsiyyet vasitesi kimi başlıca olaraq danışıq işareleri sistemi, simvollar toplusu olan dilden, buna müvafiq olaraq nitqden, hemçinin optik-kinetik işareler sistemi kimi jest, mimika ve pantomimikadan, para ve ekstralinqvistik sistemden sistemden (intonasiya, pauza) ve gözün elaqe sisteminden

[1] 2 3 4 >>