kimi
Peyğember (sellellahu eleyhi ve alihi ve sellem)-in hüzuruna
gelib dedi:
ﻳَﺎ ﻣُﺤَﻤَّﺪْ ! ﺍِﻧَّﻚَ ﺍَﻣَﺮْﺗَﻨَﺎ ﺍَﻥْ ﻧَﺸْﻬَﺪَ ﺍَﻧْﻼَ ﺍِﻟﻪَ ﺍِﻻَّﺍﻟﻠﻪ ﻭَ ﺍَﻧَّﻚَ ﺭَﺳُﻮﻟُﺎﻟﻠﻪِ
ﻓَﻘَﺒﻠﻨَﺎ ﻣِﻨْﻜَﺬﻟِﻚَ، ﻭَ ﺍِﻧَّﻚَ ﺍَﻣَﺮْﺗَﻨَﺎ ﺍَﻥْ ﻧُﺼَﻠِّﻰ ﺧَﻤْﺲَ ﺻَﻠَﻮَﺍﺕٍ ﻓِﻰ ﺍﻟْﻴَﻮْﻡِ
ﻭَﺍﻟَّﻠﻴْﻠَﺔِ ﻭَ ﻧَﺼُﻮﻡَ ﺭَﻣَﻀَﺎﻥَ ﻭَﻧﺤﺞّ ﺍﻟﺒَﻴْﺖَ ﻭَﻧﺰﻛّﻰ ﺍَﻣْﻮَﺍﻟَﻨَﺎ، ﻓَﻘَﺒِﻠْﻨَﺎ ﻣِﻨْﻚَ
ﺫﻟِﻚَ، ﺛُﻢَّ ﻟَﻢْ ﺗَﺮْﺽ ﺑِﻬَﺬﺍ ﺣَﺘَّﻰ ﺭَﻓَﻌْﺖَ ﺑِﻀﺒﻌﻰ ﺍﺑْﻦِ ﻋَﻤَّﻚَ ﻭَ ﻓَﻀَّﻠْﺘَﻪُ
ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﻨَّﺎﺱِ ﻭَ ﻗُﻠْﺖَ : ﻣَﻦْ ﻛُﻨْﺖُ ﻣَﻮْﻻَﻩُ ﻓَﻌَﻠِﻰٌّ ﻣَﻮْﻻَﻩُ. ﻓَﻬﺬَﺍ ﺷَﻴْﺊٌ ﻣِﻨْﻚَ
ﺍَﻭْ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻠﻪِ؟
“Ey Mehemmed! Sen bize ferman verdin ki, Allahın
yeganeliyine ve senin Peyğemberliyine şehadet verek ve biz
de
senden bunu qebul etdik. Hemçinin bize ferman verdin ki,
gün erzinde beş defe namaz qılıb, Ramazan ayında oruc
tutaq, hecce gedib, öz malımızı (xüms ve zekat vermekle)
pak edek. Biz bunların hamısını senden qebul etdik.
Amma sen bunlarla kifayetlenmeyib emin oğlu Elinin elini
göye qaldırdın ve onun camaatdan üstünlüyünü e`lan edib
dedin ki; -“men her kimin mövlasıyamsa, Eli de onun
mövlasıdır.”
Bu ferman senin öz terefinden, yoxsa Allah terefindendir?”
Peyğember (sellellahu eleyhi ve alihi ve sellem) bu sözden
narahat olub üç defe buyurdu:
ﻭَ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟَّﺬِﻯ ﻻَ ﺍِﻟﻪَ ﺍِﻻَّ ﻫُﻮَ ﺍﻧَّﻪُ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻠﻪِ ﻭَ ﻟَﻴْﺲَ ﻣِﻨِّﻰ
“And olsun o Allaha ki, ondan başqa heç bir me`bud
yoxdur! Bu ferman menim terefimden deyil, eksine Allah
terefindendir.”
Haris ibni Nö`man ayağa qalxıb dedi:
ﺍَﻟﻠّﻬُﻢَّ ﺍِﻥْ ﻛَﺎﻥَ ﻣَﺎ ﻳَﻘُﻮﻝُ ﻣُﺤَﻤَّﺪٌ ﺣَﻘًّﺎ ﻓَﺎَﺭْﺳِﻞْ ﻣِﻦَ ﺍﻟﺴَّﻤَﺎﺀِ ﻋَﻠَﻴْﻨَﺎ
ﺣِﺠَﺎﺭَﺓً ﺍَﻭِ ﺍﺋْﺘِﻨَﺎ ﺑِﻌَﺬَﺍﺏٍ ﺍَﻟِﻴﻢٍ
“İlahi! Eger Mehemmedin sözü doğrudursa, asimandan
başımıza daş tök, yaxud da bizi şiddetli ezaba düçar et!”
Haris ibni Nö`man devesine çatmamışdı ki, Allah-taala
xırda bir daşı yere endirmekle onu helak etdi.
Bu hadiseden sonra Allah-taala “Me`aric” suresinin ilk
ayelerini nazil ederek buyurdu:
ﺳَﺌَﻞَ ﺳَﺎﺋِﻞٌ ﺑِﻌَﺬَﺍﺏٍ ﻭَﺍﻗِﻊٍ * ﻟِﻠْﻜَﺎﻓِﺮِﻳﻦَ ﻟَﻴْﺲَ ﻟَﻪُ ﺩَﺍﻓِﻊٌ
“Sail[30] (Allahdan) ezab

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>