SEBIRSIZLIYIN SONU
Uzaq dag kendlerinin birinde heyat yoldaşıni vaxtsız itirmiş hamile bir qadın vardı. Bir gün bu qadın dagda yaralı bir qartal balası tapdı. Onu evine getirdi yaralarını bagladı.Qartal balasıni evinde besledi, yaralarını sağaltdı.Qartal balası qadına o qeder öyrenir ki,yanindan hec yere getmir. Bir neçe ay sonra qadın övladını dünyaya getirir. Tek başına her işin öhdesinden gelmeli ve uşağina baxmaq zorundadır.Günler keçir. Qadın bir neçe deqiqeliye qonşuya getmeli olur.Körpesi ve qartal evde yalniz qalırlar.Aradan bir az kecmiş ana eve qayıdır. Eve giren zaman qartalın qanlı agzini gorür ve dehşete gelir.Ana çıgıraraq qartalın üstüne cumur ve oradaca heyvanı öldürür.Hemin vaxt iceriden uşaq sesei gelir.Ana ses gelen otaga qaçır.Ve otaqda beşiyi, beşiyin icindeki körpesini ve körpenin yaninda duran parcalanmış bir ilanı görür.Qadın çox peşman olur.Amma artıq iş işden keçmidi. Birazca sebir etseydi......
Hz.Mehemmed Pegember(s.a.s.)buyurmuşdur:Sebir imanın yarısıdır...