Men Artıq O Men Deyilem
Heyat getdikce dibi görünmez quyulara atırdı meni...Bir zamanlar men hemişe gülerdim her zaman sevincli gezerdim.......İndi qaraqabaq kelimesi bele az gelir meni tesvir etmeye...Menimde güvendiyim insanlar vardı menim de dostlarım vardı yada mene ele gelirdi.Eslinde hec olmamışlar sanki...
Her kes heves ederdi mene ne gözel gülürmüşem deye...Kim bilirdi ki,mende qopan fırtınaları?...
En pis zamanlarında yanında olmaga calışardım insanların,sıgınılacaq bir limandım men...ama deniz dalgalandıgında hec bir gemi yanaşmazdı mene...Öz özüme davam getirerdim fırtınalara,baxardım hec yanaşmadan kecib geden gemilerin ardından sessizce... Yene taxın sevimli insan maskalarınızı...! Men o maskaların altında yatan şeytan üzlerinizi görmeyecek qeder kor deylem artıq...Yalanlarla bezenmiş sevgi sözleriyle yaralayıb qelbimi sındırmısız,zeherli bir ox kimi saplamısız cirkin sözlerinizi birce birce üreyime....Artıq insanlığ varmı yoxmu deye fikirlerin firtinasındayam...

Vecimde deyil artıq agrılar,yaralar...Tecrübe qazandı ruhum sayenizde!!!
Ne qederde ümidli idim insanlardan...İnsanların saxta olduguna inanmazdım.Şans vererdim her insana ayırmadan bir birinden,nece ki,menide başqalarından ayırmadan incitdiler...Canımdan parca bildim bir coxunu,özümü sever kimi sevdim ama sevmek yetmirmiş.DostLar saxta,sevgiler saxta,insanlar saxta olmuşda bir men qalmışam bunları göre bilmeyen...
İndi sizden biri kimi oluram artıq....İcinizdeki kini gösterin mende öyrenmeliyem sizden biri kimi olmagı...Nifret duyguların en üstünü olub artıq...Mense hec inanmazdım Ruhum can cekişir indi aydınlga mechul qaranlıq yollarda...Durmadan qanayır yaralarım,durmadan incidir meni... İmtina etmeyi öyrendim ilk sizden imtina edirem...İcinizde ki,şeytanı,kini,nifreti menede öyredin..Cünki sizin kimi pis olub qelb qirmaq isteyirem...Ama bunuda bilin ki,ilk qıracagım qelbde sizin qelbiniz olacag...

Çünki MEN ARTIQ O MEN DEYİLEM...!!!