Meni sensiz buraxdığın gün gelir
ağlıma , düşünürem de çox acı
çekmişdim, amma bu anda daha
da çox çekirem amma bilirem ki
sen bu ağrıya heç bir zaman
deymedin meni heç bir zaman
sevmedin sen sevsen de
sevmesense de men seni
sevdim hemişe de ele qalacaq..
Bir-birimize söz vermişdik,
Bütün ömür boyu
ayrılmayacaqdıq. Andlar
etmişdik, esla ayrılmayacaqdıq,
Amma ne oldu Bir qış günü,
ulduzların baxışlarında,
ayrılığımızı söyledik..
Bir köhne dost kimi xatırla meni.
Bir salam ver yeter. Unutmuş
olsan da köhne günleri. Adımı
herdenbir xatırla yeter.
Bir gece yarısı titreyerek
oyansan bil ki şekilini öpdüyüm
gündür, bir gün sebebsiz yaşlar
süzülse o gözel gözlerinden bil
ki yoxluğundan öldüyüm
gündür…
Bir gün bir küncde sızıb qalsam,
El tanımasa da sen
tanıyarsanmı? Soruşsalar sene
kim bu deye, baxıb etdiyinden
utanarsanmı?
Bir gün bu küncde sessiz-
sedasız hıçqıra- hıçqıra
ağlayacağam. Bu lenet taleyime
sitemler edib , Tanrıya son defe
yalvaracağam. Gözel gözlerin
gelecek ağlıma. Solub
gedeceyem en gözel çağımda .
Sensizlik meni çağırdığında , boş
küçelere bağırdığında, artıq
burada olmayacağam.
Bir gün heyatın bütün
gözelliklerinden imtina edib
sessiz sedasız ölüme getmek
istesen yanıma gel de sene
sensiz olmanın ölüm olduğunu
gösterim.
Bir gün seni unutmaq
mecburiyyetinde qalsam
eşqimin kiçikliyine deyil,
çaresizliyimin böyüklüyüne
inan.
Bir gün yağışa tutulsan menden
qaçdığın kimi yağışdan da qaç.
Çünki buludların arxasında iten
eşqi üçün ağlayan menem.
Bir ömür boyu seninleyem
desende istemem artıq. Çünki
sen küleyin coşdurduğu bir toz
buludusan. Bu gün mene
esersen sabah ellere…
Bir ses gözlemek senden. Nefes
gözlemek. Susqunluğun en
merhemetsiz olduğu
zamanlardayam. Heç bu qeder
uzun susmadın sevdiyim. Heç bu
qeder uzun getmedin
bilmediyim yerlere, gözlerimi
aparmadan yanında!
Bir sevgilim var uzaqda üzünü
göre bilmediyim, sesini duya
bilmediyim. Bir sevgilim var
uzaqda elini tuta

[1] 2 >>