Seni göreceyim ‘günü’ gözleyirem,
Bu defe qaçırmayacam gözlerimi senden.
Evvel meniydim sevgin qarşısında zeif olan,
İndi o sevgi senin özünü sındırıb,
Ağladır deyesen….
Keşkeler bürüyüb açılmayan sabahları,
Her axşam bir ‘kaşki’ ile sona çatır…
‘Deyişmirmiş zaman’ heçneyi,
Heçneler zamanı deyişmeye müvevveq olub.
Seni bir ‘heçneden’ itiridim….,
Qeribedir her şey,
Deyişen ne oldu bilmirem,
Çatmır mene heçne.
Bir vaxt sualıma cavab vermeyen sen ,
Qayıdıb ‘unutdunmu’ deye sual verirsen....
Guya tessüfle gözümün icine baxan gözlerin,
Menden bağışlanmaq isteyir,
Günahınmı var deyirsen?...
Senmi boğulursan ‘derine çökmüş acılardan’,
Yoxsa sadece bu bir mahnı sesidimi
Gelir qulağıma hezin-hezin…
Yaralıyır meni senin ‘cezan’,
Öz acımda yaddan cıxıb,
Qucaqlayıb meni senin ‘derdin’,
Herden isti herden soyuq üşüdür meni,
Titreyirem sensizlikden…
‘Yanıb’ xeyallar…
Belke istisidi seni darıxdıran,
Qoymur nefes almağa…
Darıxma az qalıb ne aglama,
‘Yananın’ kül olması çox cekmez,
Kül olacaq yandırdığın qarışıb küleyin izlerine
Gedecek seni menden alan yere,
Bizden bir xatiredek qalacaq yeqin orda
Unudulmuş bir sevgi tek…
Menim gözlerimde senin baxişların iz salıb
İz salacaq gözler yox gözlerinde bilirem,
Gelecek gelmiyecek bilmirsen …
Hislerim vereqlerde qalıb yarı yarımçıq,
Mektub kimi gönderirem ‘ünvansıza’,
Senin ünvanında göz yaşlari isladıb vereqleri,
Arada mektublarım…,
Qayıdır ünvanıma oxudunmu oxunmadımı
Bilmirem bilinmeyir…
Seni menden sen ogurladın,
Geride tek doğru sevgim qalıb,
Keçib iller ogurladığın ‘vefasızın’
Senin özünüde terk eleyib, tek qalmısan…
Sen sevgisiz,men sensiz….
Geriye yolda yoxdu senin qayıtmağına,
Menise yerimden terpene bilmirem,
Aramızdakı mesafde uzanmır,
Ama yox olursan gözlerımde,
Gedişin bu qeder uzun çekirse
Qayıtmağın bu ömüre tesadüf etmiyecek…
Bir sonsuz ‘yol’ var,sonu belli deyil,
Biraz qaranlıq biraz güneş var,
Belkede xoşbextlik var orda

[1] 2 >>