qarşılıq gözlemeden, menfeet
güdmeden etdiyin her hansı bir hereket, atdığın
ixtiyari bir addım anındaca fövqel status alır?
Bizde her şey beledir e... Mesele burasındadır !
Bizde öz halalca yolu ile, yeni “peşexod”la geden
adam onun keçmesini gözleyen avtomobillere
xüsusi eyhamla (elle, qaşla - gözle, sesle)
minnetdarlıq bildirir. Ki, Allah balanı saxlasın, yol
verdiyin üçün. Oysa, keçmesi gereken avtomobil
deyil ki, ele sensen de, qardaşım!. Bizde yanacaq
doldurma menteqesinde çalışan operatora bele
minnetçi düşürler. Ki, benzini “1”- ci süretle
vursun. Havanın, qazın dolmamağı üçün. Amma
kenardan baxan ele zenn eder, hemin benzin
hörmet, izzet, minnet, tapşırıq esasında vurulur.
Ay ezizim, pulunu verib yanacaq alırsan da.
Sözünü, şertini de de. Neden çekinirsen?..
Bizde ere getmiş qadın öz namusunu, evlenmiş
kişi ise evine aldığı bazarlığı da minnet mövzusu,
müzakire predmeti etmeyi bacarır. Ve bir adam
çönüb demir ki, ay qadan alım, namuslu
olmaqdan mentiqli, “doğal”, düzgün ne var? Niye
bunu xüsusi hal kimi teqdim edirsen? Ya da ay
gede, senin bazarlığını meger qonşu blokdakı
Eflatun kişi elemeli idi? Özün elemelisen de.. ***
Get, anan yaşında süpürgeçiye, atan yaşında
“stoyanşik”e “siz” deye müraciet ele, etraf seni
haydı - huyduya götürsün. Ki, adam da o ranqda
biri ile medeni, kübar danışar? Get bir qadınla saf
meqsedle dost ol, ona bacı de, işine yara. Uzağı
2 gün sonra hansısa neandertal soruşacaq:
“Saalla, aranızda nese olub?” Get bir kasıbla otur
- dur, bir yetimin derdini dinle, meqamındaca
hansısa öküz: “sen canı, ne xeyirin var?” – deyib
başın üzerini kesdirecek. Niye göresen?! Çünki
xisletimiz bele. Gördüyümüz o. Exz etdiyimiz bu.
Çünki süpürgeçinin, “stoyanşik”in bize vere
bileceyi bir şey yox. Ne vezife, ne pul, ne diqqet.
Odur ki, getsin işinin dalınca. Çünki evdekilerden,
bir de qan qohumlarından savayı bütün qadınlar
gözümüzde potensial qurban tipajlarıdır... Qarmaq
tutmayanda mecburen bacı deyirik,

<< 1 [2] 3 >>