"yox” deyib
durmuşdu. Atasının da bu meseleye qarışması ve
Arazın ümidsizliyi onunla neticelendi ki, uzaq
qohumları olan , sevmediyi qıza nişan apardılar...
Isti yay günlerinden biri idi. Arabir atası evde
olmayanda evlerine gelirdi Arzu. Axşamçağı idi.
Dayanacaqda durub marşrutu gözleyirdi.
Qarşısında bir maşın dayandı. Evvel fikir
vermese de Arazın maşından düşdüyünü gören
Arzu dalı –dalı geri çekildi. Heç arzulamadığı bir
görüş idi...
Araz onlara yaxınlaşdı. Salam verib Muradı
qucağına aldı. Murad memnunluqla qolunu
Arazın boynuna doladı.
- Gel otur – deyib maşının qapısını açdı.
Muradın hereketine donub qalan Arzu sakitce
keçib arxada oturdu. Araz Muradı da onun
yanında oturtdu. Murad sualedici nezerlerle
anasına baxdı. Oturacaqda qalxdı. Arzunun
boynunu qucaqladı.
- Atadı? – deye soruşanda Arzunun boğazı
qurudu.
- Ata yox, emidi.
- Yoox , emi yoooxx, atadı – Murad sözleri
uzada – uzada eyilib anasının üzüne baxdı.
Gözlerinde dediyinin tesdiqini gözleyen bir ifade
vardı. Arzunun rengi boğulmuşdu. Bu günkü
gününe lenet yağdırırdı. Arazın üzündeki memnun
ifade onu lap haldan çıxarırdı.
Acıqla qarşıdakı güzgüden Araza baxdı.
- Yene bizi izleyirsen?
- Yox, tesadüfen gördüm sizi. Yeqin ki, bele
olmalıymış, ne qeder terslik elesen de görürsen,
bezen zaman istediklerimizin eksine işleyir.
Arzu dinmedi. Şehere çatanda Arzu ne qeder
etiraz elese de maşını denizkenarı parka sürdü.
Hava qaralana qeder Muradı qucağında gezdirdi.
Bu gezinti Muradın üreyince idi. Araz onun
şekillerini çekir, deye- güle eylenirdiler. Üreyi
partlamaq derecesine gelen Arzu axırı dözmedi.
- Belke biz eve gedek? – dedi.
- Hara telesirsen?
- Gecdi, bir azdan onun yatmaq vaxtıdı – deyib
Muradı qucağına almıaq üçün ellerini uzadan
Arzunun elleri havada qaldı. Murad Arazın
boynunu berk-berk qucaqladı ve üzünü çevirdi.
Arzunun dilxor olduğunu görünce Araz :
- Yaxşı , indi aparıram – dedi ve Muradı boynuna
mindirib parkdan çıxdılar.
Maşına oturdular.

<< 1 [2] 3 4 >>