alçalmaq son hedd idi. Samir bu son
hedde çatırdı. Ne qeder bedbext idi ki, özü
bundan xebersiz idi. Samir çox vaxt yaşanan
bütün bu hadiseleri tebii bir şey kimi
qarşılayırdı. Ona ele gelirdi ki, o esl kişi kimi
hereket edir. O ise anasının oyuncağıydı.
Arzu onun qollarının arasından dartınırdı,
canını qurtarmaq isteyirdi. Samir bunu nifret
yox, naz kimi başa düşürdü. Arzu onun bu
qeder avam olduğunu görüb her şeyin axırı
olan o sonu gözleyirdi. O son qurtuluş, o son
ümid idi. Menevi ve fiziki tecavüzler,
esaretler onu artıq tüketmişdi. O sehhetinin
yerinde olmadığını üreyinde tez-tez olan
ağrılardan bilirdi. Defelerle tutmaları
olmuşdu. Bir gün Nergiz yanında olanda üreyi
yene berk sancdı. Yazıq qız o qeder qorxdu
ki, anasını çağırdı. Arzu yene evde tek idi.
Qaynatası iki gün idi ki, xestexanada idi.
Qaynanası refiqesigilde qonaqlıqda, Samir de
işdeydi. Nergizin anası Yasemen xanım
Arzuya tekid etdi ki, mütleq hekime getsin.
Arzu da utana-utana:
-Ne danışırsız, Yasemen bacı. Menim
ixtiyarım var harasa gedim?
-Ay qız, hekime gedirsen, kefe ha getmirsen.
-Yox, yox mene icaze vermirler, ne de özleri
aparmır. Defelerle görübler üreyimin
sancdığını. Qaynanam deyir ki, ürekden deyil
yeqin soyuqlamısan. Senin üreyinin ağrımaq
yaşın deyil. Men de ne anam var.ne atam.
Kim meni aparacaq hekime? Senin
qaynananın yanında yaşamaq adamı ürek
ağrısına da salar, hele bu yaşında saçlarını
da ağardar. Ay qız erin ne deyir bes?
Arzu istedi bu suala cavab vermesin. Amma
Yasemen xanımın ona zillenmiş gözlerini
görüb dedi:
-Erimin meni hekime aparmağa ixtiyarı
yoxdu.
Yasemen telefona yaxınlaşdı. Kimese zeng
vurub ünvanı dedi. Görünür o eve hekim
çağırırdı.
-Sen gede bilmirsen hekim geler. Göz göre-
göre seni öldürecekler. Gel gedek yatağına
uzan. Sakit olmağa çalış, heç ne haqda
düşünme. Arzu etiraz etdi:
-Yox,yox ehtiyac yoxdur. Vallah lazım deyil.
Yasemen başını buladı.
-Qızım, sen heç bu ağrının ne qeder ciddi
olduğunu bilirsen?

<< 1 [2] 3 >>