sözleri Ferideni daha da
coşdurdu.
-Düz deyirsen, oğul. Eger birinci defeden pul
yoxa çıxanda deseydim indi mene bu sözler
deyilmezdi. Teqsir özümdedi. İndiye qeder ne
qeder pul götürüb bildirmemişem.
Düşünmüşem ki, qurban olsun oğluma. Daha
bu qeder de olmaz axı. Adamda abır-heya
yaxşı şeydi. Getirsin pulu yerine qoysun, bir
de bele hereket etmesin.
Arzu özünü toparlayıb qonaq otağına daxil
oldu ve çox heyecanlı şekilde:
-Feride xanım, indiye qeder her ezab
eziyyetinize dözmüşem, üreyime salmışam,
amma size hörmetsizlik etmemişem. Hemişe
yetim olduğumu başıma qaxınc edib mene
tullanqı kimi baxmısız. Men bu eve gelin yox,
qul gelmişem. Heç kim menden arzu, isteyimi
soruşmayıb. Deyen olmayıb ki, belke men de
nese isteyirem, üreyimden nese keçir.
Tehqirden, söyüşden başqa heç ne
görmemişem. Eyin başım da teze paltar
tanımayıb. Men bir defe erimle istediyim yere
getmemişem. İndi deyirem, qoy Samir de
eşitsin. Feride xanım bizim uşağımız olmağını
istemirdi. Ona göre de men teze gelen vaxtı
mene vitamin evezine başqa derman
içizdirib. Dermanı özü açıb verirdi. Kağızını
göstermirdi. Bu yaxınlarda bilmişem ki, o
derman hamilelikden qorunmaq üçün istifade
olunurmuş. Onu da aptekçi Nergize deyib.
Samir nifretle anasının üzüne baxdı. Onun
gözlerinden yalnız qezeb ve kin görmek
olardı. Onu qeher boğdu. Gücle eşidilecek bir
sesle:
-Niye, ana? Niye bele etdin?
Arzu sözüne davam etdi:
-Budurmu mene qoyduğunuz qiymet? Bir
qarın yemek yeyirem. Kimin evinde seherden
axşama kimi işlesem adama bir qarın yemek
vererler. Besdir daha, Feride xanım, her şeyin
bir heddi var. Menim de sebrim artıq daşıb.
Men her şeye dözdüm, amma böhtana yox!
Men insanam, hem de özüne hörmet eden
insan. Bu size çox yad bir kelmedir. Siz ne
özünüze, ne yaşınıza, ne de başqalarına
hörmet edirsiz. Besdir menim üreyime
verdiyiniz derdler. Kime hesr eledim
ömrümün en gözel illerini? Mene böhtan atıb
min bir işgence veren sizemi? Öz isteyini
heyata keçirmeye

<< 1 2 [3] 4 5 >>