Kafeye iki kovboy girir. Stolların birinin etrafında üç kişi oturubmuş. Kovboyun biri o birine deyir: «O stoldakı sarışını görürsen?» Dostu deyir: «Onların üçü de sarışındı». Kovboy deyir: «Bığlını deyirem». Dostu deyir: «Onlar üçü de bığlıdı». Kovboy deyir: «Sambrerolunu deyirem». Dostu deyir: «Onların üçü de sambreroludu». Kovboy esebileşir. Piştoyu çıxırıb onların ikisini vurur. Sonra dostuna deyir: «O sağ qalanı deyirem.... Bilirsen, ne alçaqdı...!».

Şahın bir kişiye qezebi tutur ve emr edir ki, ona yüz şallaq vursunlar. Her defe şallaq beline temas edende kişi deyirmiş: «Sağ ol, şahım». Şah deyir, dayanın. Sonra kişiden soruşur: «Bu nedi? Men seni döydürürem, sense teşekkür edirsen? İzah ele» Kişi deyir: «Şahım, sen özbaşına bir adamsan. Elinin üstünde el yoxdu. Kefin istese, istenilen günahsız adamı, ele meni de dar ağacından da asdıra bilersen ve ya emr edersen, iki şaqqa da eleyerler, şirlere de atdıra bilersen. Amma sen bunların heç birini etmirsen, sadece, döydürürsen. Ona göre deyirem: «Sağ ol, şahım».

Bir kişi bir eve qonaq gedibmiş. Ev yiyesinin iti hürür ve qonaq geden kişi qorxub geri çekilir. Ev yiyesi çıxıb deyir ki, ay qardaş, qorxma, eşitmemisen, mesel var, "Hüren it tutağan olmaz"? Qonaq cavab verir ki, o meseli men bilirdim, dedim, birden sizin it bilmez.

Bir qabrovolunun ekiz uşaqları varmış. Şeherde institutda oxuyurlarmış. Bir gün atalarına mektub yazırlar ki, bize iyirmi manat pul gönder, şekilimizi çekdirek, size gönderek, görün neje deyişmişik. Ata on manat gönderir ve mektuba bele cavab yazır: «Bala, biriniz çekdiriin, yeter, bir-birinize oxşayırsınız, elave xerc neye gerek?»