Rauf seher işe getmeye
hazırlaşırdı. Maşını qarajdan
çıxardarken qızını, Sona yolla
geden gördü. Eyninde gözel bir
don, elinde ise bir mektub var idi.
-- Hara gedirsen?
-- Men...men....at a, men poçta
gedirem.
-- Niye?
-- Bu mektubu göndermeliyem
-- Ver mene men göndererem
senin üçün
Bir an balaca qız çekindi amma
axır ki, mektubu atasına uzatdı.
Atası qoydu maşının qabaq
oturacağına, qızına el eledi ve yola
düşdü.
İşde oturarken mektub Raufun
gözüne deydi. Üstündeki ünvanı
oxudu:
Allah Baba
Cennet
Sema
Mektubu açdı ve oxudu.
Eziz Allah baba,
Bu menim sene birinci
mektubumdu. Anam hemişe
deyirdi ki, sen uşaqları sevirsen ve
onların dualarını tez eşidirsen.
Menim anam 7ci ad günümden 3
gün sonra vefat etdi. Ona kimi
hemişe xoşbext idim, amma indi
çooox qemliyem. Atam hemişe
menimle oynayardı, mene kitab
oxuyardı, amma indi heç menimle
danışmır. Seher tezden işe gedir,
axşam ise men yatandan sonra
qayıdır. Xalam deyir ki, artıq
içmeye de başlayıb.
Xahiş edirem Allah baba, menim
anamı qaytar. Onsuz bu evde
yaşamaq istemirem. Her gün
mektebe gedende sinif
yoldaşlarımın analarını görürem
ve meni ağlamaq tutur. Ne olar
Allah baba, anamı qaytar. Eger o
artıq melekdirse ve onu qaytara
bilmirsense onda meni de götür
apar. Anamı nece apardın meni de
ele apar.
Men yaxşı qızam. Anamdan soruş
deyecek. Hemişe derslerimi
edirem ve otağımı yığışdırıram.
Söz verirem ki, sene heç bir
narahatçılıq töretmeyecem. Seni
gözleyecem!
Seni seven, Sona..
Rauf mektubu bir yox üç defe
oxudu. Bir az sonra, vefat etmiş
heyat yoldaşı ile ilk defe tanış
olduğu yere getdi. Orda böyük bir
ağac var idi. Ağaca baxa baxa bir
neçe saat qızının yazdığı barede
fikirleşdi. Hem özüne hem de
heyat yoldaşına söz verdi ki,
deyişecek.
Altı Ay Sonra:
Sona artıq yerinde yatmışdı. Rauf
onu yuxudan oyatmaq isteyende
çarpayının yanında bir mektub
gördü. Ünvanı bele idi:
Allah Baba
Cennet
Sema
Mektubu açdı ve oxudu:
Eziz Allah Baba,
Bu sene

[1] 2 >>