hereketden utanmış kimi olaraq ayağa qalxdıq.
El-ele verib Qubernator bağını terk etdik.
Bağdan çıxarken Nino dillendi:
- Her halda, men de gerek çadra geyeydim.
O, pert halda gülümsedi. İndi her şey öz yoluna düşmüşdü. Men onu evlerine qeder ötürdüm.
Ayrılarken: “Şübhesiz ki, sizin buraxılış gecesine geleceyem!” dedi. Onun elini tutdum: “Nino, bu yay
ne edeceksen?” dedim.
- Yayda biz ailevi Şuşaya gedeceyik. Amma bu o demek deyil ki, biz Şuşaya gedirikse, sen de gerek
oraya gedesen.
- Çox yaxşı, bele ise yayda Şuşada görüşerik:
- Eli xan, vallahi sen lap zehle töken adamsan. Amma heç bilmirem ki, niye senden bu qeder xoşum
gelir.
Nino evlerine girdi, arxasınca qapı bağlandı. Men ise evimize getdim. Emimin sifeti qurumuş bir
kertenkeleni andıran xedimağası dişlerini ağarda-ağarda mene dedi: “Gürcü qadınları çox gözeldirler,
xan. Amma onları bağlarda çoxlu adamların keçdiyi yerlerde öpmek yaramaz. Çünki etrafdan bunu
gören olur”.
Onun qansız qulağını çekdim. Xedimağaların istedikleri zaman son derece şeytan olmaqlarını bilirdim.
Sonra atamı görmeye getdim.
- Mezun olduğum üçün, sen mene üç arzumun yerine yetirilmesine söz vermişdin. Senden
isteyeceyimin birincisini artıq bilirem – dedim.
Bu yay Qarabağa getmek isteyirem.
Atam uzun-uzadı üzüme baxdı ve sonra gülümseyerek başını yırğaladı.

Zeynal ağa Bakı yaxınlığındakı Bineqedi kendinden olan cahil bir kendli idi. Onun şoran çölde tozlu,
böyük bir torpaq sahesi vardı. İller boyu az çox o saheni ekib becererdi. Sonra bir gün zelzelelerin biri
onun torpaq sahesinde yarıq emele getirdi. Bu açılan yarıqdan da neft fışqırmağa başlamışdı. O
günden sonra Zeynal ağa bir daha heyatda pul qazanmaq üçün başqa yollar axtarmağa lüzum
görmemişdi. Sel kimi gelen pulu comerdcesine xercleyirdi. Amma buna baxmayaraq her gün pul artır
ve onun üçün bu pul yüke çevrilirdi. Ele bir yüke çevrilirdi ki, onu lap elden salmışdı. Bu qeder açıq
bir talehin ardından sonra kişi bir felaketin geleceyine inanmağa

<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 32 >>