sikkelerin birini de terpenmeye qoymamaq ancaq gürcü
qızlarına mexsus idi. İlyas bey, ona aman vermeden daire boyunca Ninonun dalınca qaçırdı. İlyasın
qolları ile etdiyi işareler, getdikce daha amirane olurdu. Ninonun da hücumu def etmeye çalışan
hereketleri getdikce inceleşirdi. Nehayet Nino yolu bir ovçu terefinden kesilmiş maral kimi dayandı.
İlyas beyin onun etrafında çızdığı daire getdikce daralırdı. Ninonun gözleri itaetkar idi. Onun elleri
esirdi.
Musiqinin keskin sesi get-gede yükselirdi. Nino sol elini açdı. Onun elindeki desmal dalğalanaraq yere
düşdü. Ele bu anda da İlyas beyin xenceri Ninonun ipek desmalına ilişdi ve onu yere mıxladı.
Simvolik reqs sona çatdı.
Yeri gelmişken bir şeyi yada salmaq isteyirem ki, reqsden qabaq men öz xencerimi İlyas beye
vermişdim. Onun xencerini de özüme götürmüşdüm. Demeli, Ninonun desmalını kesen menim
xencerimin tiyesi idi. İşini daima pirli tutmaq lazımdır. Köhne bir atalar sözünde deyilir ki, “Deveni
Allahın emanetine tapşırmazdan evvel onun ipini kola sıx bağla”.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç